ܫܡܝܪܡ

             
              ܟܘܪܣܐ ܓܘܝܐ    

         ܫܘܬܦܘܬܐ ܕܢܫ̈ܐ ܐܬܘܖ̈ܝܐ

         ܫܡܝܪܡ

        ܡܢܝܢܐ 12 ܒܝܬ ܢܝܣܢ̈ܐ 2012

                   ܚܒܼܝܫܬ̈ܐ

ܒܠܫܢܐ ܐܬܘܪܝܐ

3    ܦܘܬܚܐ

6     ܢܝܣܢ

7     ܫܡܢ̈ܐ ܕܐܘܡܬܐ

10   ܕܠܐ ܦܫܛܬ ܐܝܕܐ

12   ܚܘܒܐ ܬܡܝܗܐ

14   ܛܟܼܣ̈ܐ ܕܐܒܼܗܬܐ

19   ܬܠܬ݇ ܦܩܩ̈ܐ

بزبان فارسی

21     جشن اکیتو

23      روز جهانی زبان های مادری

25     عشق

26      تأثیر زبان سریانی در فارسی

30      اسطوره های بین النهرینی

34   جایگاه زن در جامعه آشوری

39     گقتگو با ماردین اسحاق

45      آشپزی آشوری

                    ܦܘܬܚܐ

   ܟܲܕ ܫܲܚܠܘܼܦܸܐ ܝܠܵܗܿ ܫܸܢ݇ܬܵܐ ܥܲܬܝܼܩܬܵܐ ܘܫܲܪܘܼܝܸܐ ܝܘܲܚ ܠܚܕܵܐ ܫܸܢ݇ܬܵܐ ܚܲܕ݇ܬܬܵܐ؛ ܒܸܬܦܵܩܵܐ ܝܘܲܚ ܡܸܢ݇ܕܪܸܫ݇ ܒܣܲܓܝܼܸܐܐ ܕܩܸܛܖܸ̈ܐ ܕܟܸܠܝܸܐ ܝܢܵܐ ܒܐܘܼܪܚܲܢ ܘܘܵܠܸܐ ܝܠܵܗܿ ܕܦܵܝܫܝܼ ܫܸܖ̈ܝܸܐ. ܡܲܠܦܵܢܘܼܬܵܐ ܕܠܸܫܵܢܵܐ ܝܸܡܵܝܵܐ ܡܵܪܵܐ ܕܚܕܵܐ ܐܲܢܲܢܩܵܝܘܼܬܵܐ ܪܲܒܬܵܐ ܝܠܵܗܿ ܩܵܐ ܢܛܵܪܬܵܐ ܕܗܝܼܵܝܘܼܬܵܐ ܕܐܘܼܡܬܲܢ ܦܪܝܼܫܵܐܝܼܬ ܒܐܵܗܵܐ ܙܲܒܼܢܵܐ ܕܒܨܝܼܪܵܐ ܝܠܸܗ ܡܸܢܝܵܢܵܐ ܕܒܢܲܝ ܐܘܼܡܬܲܢ ܒܐܲܬܪܵܐ ܘܒܸܣܦܵܩܵܐ ܝܢܵܐ ܡܲܕܖ̈ܲܫܝܵܬܲܢ ܡܼܢ ܝܵܠܘܿܦܸ̈ܐ ܐܵܬܘܼܪܵܝܸܐ ܘܝܘܼܩܪܵܐ ܕܡܲܠܲܦܬܵܐ ܕܠܸܫܵܢܵܐ ܒܸܢܦܵܠܵܐ ܝܠܸܗ ܥܲܠ ܚܵܨܵܐ ܕܥܘܼܡܖ̈ܵܢܸܐ ܘܡܘܿܬܒܼܸ̈ܐ ܘܫܘܼܬܐܵܣܸ̈ܐ ܐ݇ܚܸܖ̈݇ܢܸܐ ܕܐܘܼܡܬܲܢ.ܒܘܼܬ ܐܵܗܵܐ ܥܸܨܝܸܐ ܝܘܲܚ ܕܫܵܪܲܚܠܗ݇ܘܿܢ ܩܸܛܖܸ̈ܐ ܡܫܲܚܠܦܸ̈ܐ ܕܐܝܼܬ ܒܐܵܗܵܐ ܪܲܗܛܵܐ.

   ܒܪܲܗܛܵܐ ܕܡܲܠܦܵܢܘܼܬܵܐ ܕܠܸܫܵܢܵܐ ܝܸܡܵܝܵܐ ܒܐܘܼܡܬܲܢ ܬܠܵܬ݇ ܩܸܛܖܸ̈ܐ ܦܝܵܫܵܐ ܝܢܵܐ ܚܸܙܝܸ̈ܐ. ܩܸܛܪܵܐ ܩܲܕ݇ܡܵܝܵܐ ܐܵܗܵܐ ܝܠܸܗ ܕܫܒܼܝܼܠܵܐ ܕܡܲܠܲܦܬܵܐ ܠܸܐ ܝܠܸܗ ܡܘܼܢܬܝܼܵܐ ܒܥܸܣܖ̈ܵܝܸܐ ܕܫܸܢܸ̈ܐ ܥܒܼܝܼܖܸ̈ܐ ܘܡܲܩܪܲܝܬܵܐ ܕܠܸܫܵܢܵܐ ܒܐܘܼܡܬܲܢ ܦܝܼܫܬܵܐ ܝܠܵܗܿ ܒܢܝܼܬܵܐ ܥܲܠ ܫܒܼܝܼܠܸ̈ܐ ܥܲܬܝܼܩܸ̈ܐ.ܟܲܕ ܐܸܕܝܘܿܡ ܒܸܚܵܝܵܐ ܝܘܲܚ ܒܚܕܵܐ ܕܘܼܢܝܸܐ ܕܟܠ ܚܲܕ݇ ܡܸܢܕܝܼ ܒܓܵܘܘܼܗܿ ܫܲܚܠܘܼܦܵܐ ܝܠܸܗ ܒܣܘܼܪܗܵܒܼܵܐ؛ ܟܠ ܚܲܕ݇ ܐ݇ܢܵܫܵܐ ܥܸܨܝܵܐ ܝܠܸܗ ܕܡܲܦܠܸܚ ܠܗ݇ܘܿܢ ܡܸܨܥܵܝܸ̈ܐ ܚܲܕ݇ܬܸ̈ܐ ܩܵܐ ܕܡܲܢܬܸܐ ܒܚܲܝܘܼܬܘܼܗـܝ.ܗܵܕܟܼܵܐ ܐܘܼܦ ܒܪܲܗܛܵܐ ܕܡܲܠܦܵܢܘܼܬܵܐ ܕܠܸܫܵܢܵܐ ܙܸܐ ܐܘܼܖ̈ܚܵܬܸܐ ܥܲܬܝܼܩܸ̈ܐ ܐ݇ܚܸܪ݇ܢܵܐ ܠܲܝܬ ܠܗ݇ܘܿܢ ܝܘܼܬܪܵܢܵܐ.ܩܵܐ ܛܘܼܦ̰ܣܵܐ ܒܫܵܘܦܵܐ ܕܡܲܠܲܦܬܵܐ ܕܐܵܠܲܦ ܘܒܸܝܬ ܒܫܘܼܪܵܝܵܐ ܕܡܲܠܦܵܢܘܼܬܵܐ ܘܗܿܝܓܵܗܿ ܡܲܠܲܦܬܵܐ ܕܚܲܫܚܵܬܸ̈ܐ(ܚܲܒܖ̈ܵܢܸܐ)؛ ܐܸܕܝܘܿܡ ܝܵܘܡܵܐ ܟܠ ܚܕܵܐ ܐܵܬܘܼܬܵܐ ܦܝܵܫܵܐ ܝܠܵܗܿ ܡܘܼܠܸܦܬܵܐ ܒܡܸܨܥܵܝܘܼܬܵܐ ܕܚܕܵܐ ܝܲܢ ܟܡܵܐ ܚܲܫܚܵܬܸ̈ܐ ܩܵܐ ܕܗܵܘܝܵܐ ܒܸܫ ܡܲܦܪܸܡܵܢܬܵܐ ܩܵܐ ܫܲܒܼܖܸ̈ܐ ܘܙܥܘܿܖ̈ܘܿܢܸܐ.

   ܩܸܛܪܵܐ ܬܪܝܼܵܢܵܐ ܐܵܗܵܐ ܝܠܸܗ ܕܠܸܫܵܢܵܐ ܝܸܡܵܝܵܐ ܦܝܵܫܵܐ ܝܠܸܗ ܡܘܼܩܪܝܼܵܐ ܗܲܠ ܐܸܫܬܵܐ ܟܠܵܣܸ̈ܐ ܗ.ܕ ܪܲܗܛܵܐ ܫܲܪܘܵܝܵܐ؛ ܘܐܵܗܵܐ ܠܸܐ ܝܠܵܗܿ ܡܲܠܝܵܢܬܵܐ ܩܵܐ ܝܠܵܦܬܵܐ ܕܚܲܕ݇ ܠܸܫܵܢܵܐ ܠܚܲܕ݇ ܟܲܝܠܵܐ ܡܲܣܒܼܸܥܵܢܵܐ .ܩܵܐ ܡܛܵܝܬܵܐ ܠܐܵܗܵܐ ܢܝܼܫܵܐ ܘܵܠܸܐ ܝܠܵܗܿ ܕܥܠܲܝܡܲܢ ܝܵܠܦܝܼ ܠܸܗ ܠܸܫܵܢܵܐ ܝܸܡܵܝܵܐ ܫܲܠܡܵܐܝܼܬ(ܓܡܝܼܪܵܐܝܼܬ) ܘܗܲܠ ܦܲܪܲܩܬܵܐ ܕܪܲܗܛܵܐ ܥܸܠܵܝܵܐ؛ ܗܵܕܟܼܵܐ ܕܡܼܢ ܒܵܬ݇ܪ ܦܲܪܲܩܬܵܐ ܕܪܲܗܛܵܐ ܕܝܘܼܠܦܵܢܵܝ ܗܵܘܝܼ ܡܸܬܡܵܨܝܵܢܸ̈ܐ ܕܟܵܬܒܼܝܼ ܘܩܵܖ̈ܝܼ ܒܕܠܝܼܠܘܼܬܵܐ(ܗܵܣܵܢܵܝܘܼܬܵܐ)؛ܐܵܦ ܡܵܨܝܼ ܫܵܩܠܝܼ ܠܛܲܥܢܵܐ ܕܡܸܫܬܲܐܠܵܢܘܼܬܵܐ ܕܡܲܠܲܦܬܵܐ ܒܥܕܵܢܵܬܸܐ ܕܣܢܝܼܩܘܼܬܵܐ.                               

   ܩܸܛܪܵܐ ܬܠܝܼܬܵܝܵܐ ܒܡܲܠܲܠܲܦܬܵܐ ܕܠܸܫܵܢܵܐ؛ ܠܵܐ ܡܲܦܠܲܚܬܸܗ ܝܠܸܗ ܒܝܲܕ ܥܠܲܝܡܲܢ ܘܥܠܲܝܡܵܬܲܢ ܡܒܵܬ݇ܪ ܓܘܼܡܵܪܝܘܼܠܦܵܢܲܝ(ܦܲܪܲܩܬܵܐ ܕܡܲܕܪܲܫܬܵܐ).ܟ̰ܸܡ ܒܲܗܪܲܢܬܵܐ ܝܠܵܗܿ ܕܟܠ ܚܲܕ݇ ܠܸܫܵܢܵܐ ܕܠܵܐ ܦܵܐܸܫ ܡܘܼܦܠܸܚܵܐ ܒܸܕ ܦܵܐܸܫ ܡܘܼܢܫܝܼܵܐ ܘܟܲܕ ܐܲܚܢܲܢ ܐܵܬܘܿܖ̈ܵܝܸܐ ܒܸܚܵܝܵܐ ܝܘܲܚ ܒܐܲܬܖ̈ܵܘܵܬܸܐ ܕܠܸܫܵܢܵܝ ܓܼܵܠܘܿܒܵܐ ܝܠܸܗ ܥܲܠ ܠܸܫܵܢܲܢ ܘܥܸܨܝܸ̈ܐ ܝܘܲܚ ܕܡܲܦܠܸܚܲܚ ܠܸܗ ܠܸܫܵܢܵܐ ܪܘܼܫܡܵܝܵܐ ܕܐܲܬܪܵܐ ܒܫܵܘܦܵܐ ܕܠܸܫܵܢܵܐ ܝܸܡܵܝܵܐ؛ ܗܵܕܟܼܵܐ ܡܲܦܠܲܚܬܵܐ ܕܠܸܫܵܢܵܐ ܐܵܬܘܼܪܵܝܵܐ ܦܝܵܫܵܐ ܝܠܵܗܿ ܡܬܘܼܚܸܒܬܵܐ ܐܲܚܟ̰ܝܼ ܓܵܘ ܒܲܝܬܵܐ ܘܥܘܼܡܪܵܐ ܘܡܘܿܬܒܼܵ̈ܐ ܕܐܝܼܬ ܒܐܘܼܡܬܲܢ. ܫܪܵܝܬܵܐ ܕܐܵܗܵܐ ܩܸܛܪܵܐ ܒܸܫ ܥܲܣܩܵܐ ܝܠܵܗܿ ܡܼܢ ܐܵܢܝܼ ܬܪܸܝܢ ܐ݇ܚܸܖ̈݇ܢܸܐ ܒܗܿـܝ ܕܒܟܠܵܝ ܐܵܢܝܼ ܐܲܬܖ̈ܵܘܵܬܸܐ ܕܒܸܚܵܝܵܐ ܝܢܵܐ ܐܵܬܘܿܖ̈ܵܝܸܐ؛ ܐܲܝܟܼ ܚܕܵܐ ܩܲܠܝܼܠܘܼܬܵܐ ܝܢܵܐ ܘܥܠܲܝܡܲܢ ܘܥܠܲܝܡܵܬܲܢ ܠܲܝـܬ  ܠܗ݇ܘܿܢ ܚܕܵܐ ܦܘܼܪܣܵܐ ܩܵܐ ܡܲܦܠܲܚܬܵܐ ܕܠܸܫܵܢܵܐ ܝܸܡܵܝܵܐ ܪܘܼܫܡܵܐܝܼܬ.  ܫܪܵܝܬܵܐ ܕܩܸܛܪܵܐ ܬܪܝܼܵܢܵܐ ܒܸܫ ܕܠܝܼܠܬܵܐ(ܦܫܝܼܛܬܵܐ)ܝܠܵܗܿ ܓܵܘ ܒܘܼܫܵܝܘܼܘܵܐ ܕܐܲܬܖ̈ܵܘܵܬܸܐ؛ ܐܸܢ ܩܸܢܛܖ̈ܘܿܢܸܐ ܕܡܲܠܦܵܢܘܼܬܵܐ ܕܠܸܫܵܢܵܐ ܝܸܡܵܝܵܐ ܚܵܦܛܝܼ ܩܵܐ ܡܲܪܝܲܙܬܵܐ ܕܟܬܵܒܼܸ̈ܐ ܐܲܢܲܢܩܵܝܸ̈ܐ ܘܡܲܪܒܲܝܬܵܐ(ܒܲܓ̰ܲܪܬܵܐ) ܕܡܲܠܦܵܢܸ̈ܐ ܒܬܪܸܝܢ ܪܲܗܛܸ̈ܐ(ܫܲܪܘܵܝܵܐ ܘܥܸܠܵܝܵܐ).                                 

    ܫܪܵܝܬܵܐ ܕܩܸܛܪܵܐ ܩܲܕ݇ܡܵܝܵܐ ܠܸܐ ܝܠܵܗܿ ܥܲܣܩܬܵܐ ܐܲܝܟܼ ܐܵܢܝܼ ܬܪܸܝܢ ܐ݇ܚܸܖ̈݇ܢܸܐ ܐܝܼܢܵܐ ܣܢܝܼܩܬܵܐ ܝܠܵܗܿ ܥܲܠ ܚܲܕ݇ ܚܘܼܦܵܛܵܐ ܥܸܠܵܝܵܐ ܡܼܢ ܓܸܒܵܐ ܕܡܸܫܬܲܐܠܵܢܸ̈ܐ ܘܝܵܕܘܿܥܬܵܢܸ̈ܐ ܘܡܠܲܫܢܵܢܸ̈ܐ ܕܐܘܼܡܬܲܢ ܕܒܓܲܫܲܩܬܵܐ ܥܲܠ ܫܒܼܝܼܠܸ̈ܐ ܕܡܲܠܦܵܢܘܼܬܵܐ ܕܦܝܵܫܵܐ ܝܢܵܐ ܡܘܼܦܠܸܚܸܐ ܒܬܸܒܼܸܝܠ؛ ܡܲܖ̈ܝܸܙܝܼ ܟܬܵܒܼܸ̈ܐ ܘܦܸܢܩܝܼܵܬܸܐ ܘܠܘܼܚܸ̈ܐ ܐܲܛܝܼܡܸ̈ܐ(ܣܝܼ.ܕܝܼ) ܘܫܪ. ܕܡܸܨܥܵܝܸ̈ܐ ܐ݇ܚܸܖ̈݇ܢܸܐ ܩܵܐ ܡܕܲܠܲܠܬܵܐ(ܦܲܫܲܩܬܵܐ)ܕܝܠܵܦܬܵܐ ܕܠܸܫܵܢܲܢ.ܘܟܲܕ ܒܪܵܒܵܐ ܐܲܬܖ̈ܵܘܵܬܸ̈ܐ ܝܲܢ ܡܕܝܼܢܵܬܸ̈ܐ ܠܲܝܬ ܚܕܵܐ ܡܸܬܡܲܨܝܵܢܘܼܬܵܐ ܩܵܐ ܡܲܪܝܲܙܬܵܐ ܕܡܲܕܖ̈ܵܫܝܵܬܸܐ ܕܠܸܫܵܢܵܐ ܝܸܡܵܝܵܐ؛ ܒܸܪܓܼܵܫܵܐ ܝܘܲܚ ܠܐܵܗܵܐ ܣܢܝܼܩܘܼܬܵܐ ܕܒܐܘܼܪܚܵܐ ܕܐܸܢܬܸܪܢܸܝܬ ܦܵܐܸܫ ܡܘܼܩܪܝܼܵܐ ܘܡܘܼܠܦܵܐ ܠܸܫܵܢܲܢ ܚܲܒܝܼܒܵܐ.ܐܝܼܢܵܐ ܟܠܵܝ ܐܲܢܸܐ ܗܿـܝ ܥܕܵܢܵܐ ܒܸܕ ܡܚܲܩܸܩܝܼ(ܡܫܲܪܸܖ̈ܝܼ) ܕܗܲܡܸܢܲܚ ܥܲܠ ܐܲܢܲܢܩܵܝܘܼܬܵܐ ܕܢܛܵܪܬܵܐ ܕܠܸܫܵܢܲܢ ܘܗܲܡܸܢܲܚ ܕܐܵܗܵܐ ܚܕܵܐ ܘܵܠܝܼܬܵܐ ܓܘܼܪܬܵܐ ܝܠܵܗܿ ܥܲܠ ܩܕܵܠܵܐ ܕܡܲܠܦܵܢܸ̈ܐ ܘܡܠܲܫܢܵܢܸ̈ܐ ܘܡܸܫܬܲܐܠܵܢܸ̈ܐ ܕܐܘܼܡܬܲܢ.                         

                         

       ܩܝܡܬܐ ܕܡܪܢ ܝܫܘܥ               ܗܘܝܐ ܒܪܝܟܬܐ

       

          ܢܝܣܢ

                       

ܒܘܼܗܪܸܢܬܵܐ ܝܠܵܗܿ ܒܪܝܼܬܵܐ ܡܙܲܠܝܼܩܸ̈ܐ ܕܫܸܡܫܵܐ

                        ܒܸܪܬܵܚܵـܐ ܝܠܸـܗ ܕܸܡܵـܐ ܒܠܸܒܵـܐ ܕܒܸܖ̈ܝܵܬܸܐ

ܡܲܡܘܼܠܸܐ ܝܠܵܗܿ ܦܲܐܬܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܡܼܢ ܓܸܠܵܐ

                     ܒܲܠܒܘܼܨܸܐ ܝܠܵܗܿ ܫܡܲܝܵܐ ܨܦܝܼܩܬܵܐ ܡܥܲܝܒܼܵܬܸ̈ܐ

ܕܘܼܝܢܵܐ ܦܠܝܼܛܸ̈ܐ ܘܲܖ̈ܕܸܐ ܕܢܝܼܣܵܢ ܠܐܘܼܖ̈ܚܵܬܸܐ

                      ܣܲܩܘܼܠܸܐ ܝܢܵܐ ܠܠܲܚܬܵܐ ܕܛܘܼܪܵܐ؛ ܠܕܸܫܝܵܬܸ̈ܐ

ܙܵܪܕܸܢ ܦܵܐܬܝܼ؛ ܦܸܩܚܵܐ ܕܟܵܠܘܼ؛ ܚܝܼܵܪܬܘܼ

                     ܗܵܐ ܒܸܚܬܵܪܵܐ ܕܠܒܼܝܼܫܸܐ ܡܓܵܘܢܸ̈ܐ ܠܒܼܝܼܫܝܵܬܸ̈ܐ

ܒܸܙܡܵܪܵܐ ܝܢܵܐ ܛܲܝܖܸ̈ܐ ܠܦܲܥܘܵܐ ܒܚܲܕܘܼܬܵܐ

                      ܠܩܘܼܕܡܵܐ ܕܢܝܼܣܵܢ ܡܲܩܖ̈ܘܼܒܼܸܐ ܝܢܵܐ ܙܡܵܖ̈ܝܵܬܸܐ

ܗ݇ܘܸܐ ܠܸܗ ܝܬܝܼܒܼܵܐ ܚܲܕ݇ ܕܵܒܵܫܵܐ ܥܲܠ ܘܲܪܕܵܐ

                     ܒܸܢܫܵܩܵـܐ ܝܠܸــܗ ܡܣܸܦܬܵܐ ܚܠܝـܼܬܵܐ ܕܙܸܟܝܵܬܸ̈ܐ

ܐܘܼܪܚܵܐ ܕܚܵܠܘܼ ܒܸܐܣܵܩܵܐ ܝܠܵܗܿ ܡܥܲܠ ܒܘܼܠܵܐ

                    ܠܚܵܨܘܼܗܿ ܢܩܝܼܫܬܵܐ ܡܒܸܛܸ̈ܐ ܐ݇ܟܘܼܡܸ̈ܐ ܨܘܼܖ̈ܝܵܬܸܐ

ܒܸܦܪܵܚܵܐ ܝܠܵܗܿ ܦܲܪܚܘܿܢܝܼܬܵܐ ܩܲܠܘܼܠܬܵܐ

                    ܕܕܵܪܝܵـܐ ܫܠܵܡܵـܐ ܠܛܲܖ̈ܦܸـܐ ܩܝܼـܢܸ̈ܐ ܕܚܘܼܖ̈ܝܵܬܸܐ

ܐܵܗ ܢܝܼܣܵܢ ܠܸܗ ܕܒܸܫܪܵܝܵܐ ܝܠܸܗ ܠܦܲܐܬ ܐܲܪܥܵܐ

                    ܐܵܬܸܐ ܒܫܲܝܢܵܐ ܕܠܐܘܼܪܚܘܼܗـܝ ܗ݇ܘܵܘ ܓܵܫܲܩܝܵܬܸ̈ܐ

   ܫܡܝܪܡ ܕ.ܦܘܪܝܐܢ                                  

      

                              ܫܡܢ̈ܐ ܕܐܘܡܬܐ

     

            ܟـܠܲܢ ܟܸـــܐ ܦܵـــܪܫܲــܚ ܫܸــܡܵـــܢܸ̈ܐ            

            ܟـــܗܵܘܲܚ ܡــܘܼܚــܖܸ̈ܦܸـــܐ ܩܲــܖ̈݇ܢܵܢܸـܐ

            ܟ̰ܘܼ ܥܕܵܢܵܐ ܠܸــܐ ܒܲـܩـܪܲܚ ܘܨܲܚـܨܲܚ

            ܠܒܢܘܿܢܸ̈ܐ ܘܒܢܵܬܸ̈ܐ ܛܠـܝܼܩܸ̈ܐ ܕܐܘܼܡـܬܵܐ

                        ܀

            ܐܵܢـܝܼ ܕܐܸܕܝــܘܿܡ ܬ݇ܚــܘܿܬ ܫܸــܡܵـܢܸ̈ܐ

            ܪܵܒܵــــܐ ܓـــܘܼܖܸ̈ܐ ܒـܝܲـــܕ ܡܸـܢܝܵـــܢܸ̈ܐ

            ܩܵــܡܘ݇ ܠܵܐ ܦܵܬܚܲܚ ܚܒܵܩܵـܐ ܕܚܢܵܢܸ̈ܐ

            ܩܵــܐ ܓܲܫܡܲܢܬܵܐ ܕܒـܢܘܿܢܸ̈ܐ ܕܐܘܼܡـܬܵܐ؟

                        ܀

            ܒܢܘܿܢܲܢ ܛܵܪܕܲܚܠܗ݇ܘܿܢ ܡܼܢ ܚܒܵܩܲـܢ؟

            ܝܲـܢ ܐܵܢــܝܼ ܬܲܚـܡܸـܢـܝܼ ܠܫـܒܼܵـܩܲـܢ؟

            ܟܠܲܢ ܡܐܸܚـܕܵܕܸܐ ܥܸـܠـܬܵܐ ܕܛܠܵܩܲـܢ؟

            ܩܵــܐ ܦܲܪܦܲܣـܬܵܐ ܘܦـܪܵܩܬܵܐ ܕܐܘܼܡـܬܵܐ؟

                        ܀

            ܚܲــܕ݇ ܒܸܕ ܟ̰ܵܠܸܦ ܒܫܸܡܵܐ ܕܡܫܝܼــܚܵܐ

            ܩܲܕ ܗܲܪ ܠܸܐ ܝܠܸܗ ܠܫܸܡܸܗ ܚܫܝܼܚܵܐ

            ܗܿܘ ܐ݇ܚܸـܪ݇ܢܵـܐ ܠـܢܘܼܟܼܖ̈ܵܝܸܐ ܦــܠܵܚـܬܵܐ

            ܩܵــܐ ܒܲـܪܒܲـܙܬܵܐ ܕܥܲـܡܵـܐ ܕܐܘܼܡـܬܵܐ!

                       ܀            

            ܒܚܲـܒـܪܵܐ ܟܠܵــܝ ܫܲــܪܝܼـܖܸ̈ܐ ܝܢܵـــܐ             

            ܐܝܼـܢܵــܐ ܠـܐܘܼܡـܬܵܐ ܩܲـܪܝܼـܖܸ̈ܐ ܝܢܵــܐ

            ܟܠ ܚܲــܕ݇ ܟܬܵܢܸـــܐ ܐܵܢܵــܐ ܟܸܐܢܵــܐ

            ܩܵـܐ ܥܲܠܕܵܝـܬܵܐ ܘܩܪܵܡـܬܵܐ ܕܐܘܼܡـܬܵܐ

                       ܀

            ܫܸـܡܵــܐ ܕܐܵܬܘܼܪ ܩܲـܕܝܼـܫܵــܐ ܝܠܸـܗ              

            ܡܪܵܒܵـܐ ܫܸܡܵــܢܸ̈ܐ ܚܒܼܝܼܫܵــܐ ܝܠܸــܗ

            ܥܲܠ ܦـܘܼܠܵـܓܼܵܐ ܕܘܼܫܕܸܫܵــܐ ܝܠܸـܗ

            ܠـܚـܕܵܢܵــܝـܘܼܬܵܐ ܕܐܵܗܵܐ ܐܘܼܡـــܬܵܐ

                       ܀

            ܠܵـــܐ ܓܵــܪܫܲـــܚ ܨܘܼܖ̈ܝܵـܝ ܨܵܘܵܢܸ̈ܐ

            ܡـܐܵܢܝܼ ܕܩـܘܼܒـܠܸـܐ ܝܢܵــܐ ܫܸܡܵـܢܸ̈ܐ             

            ܚܵـܙܲܚ ܚـܘܼ ܠܸــܐ ܝܢܵــܐ ܣܵـܛܵـܢܸ̈ܐ

            ܐܵܢـܝܼ ܙܸܐ ܝܑܢܵــܐ ܒܢـܘܿܢܸ̈ܐ ܕܐܘܼܡـܬܵܐ

                       ܀

            ܩܵܡܘ݇ ܠܵܐ ܓ̰ܲܡܥܲܚ ܗܵܘܢܲܢ ܒܪܸܫܲܢ؟

            ܛܵــܪܲܚ ܠܩܵܕ݇ܡܵܐ ܫܲـܪܝܼـܪܵܐ ܢܝܼـܫܲܢ؟

            ܠܸܐ ܝܘܲܚ ܒܸܪܥܵܫܵܐ ܕܘܼܝـܢܵܐ ܦـܪܵܫܲܢ

            ܕܫܵܩܠܝܼ ܬܘܼܠܵܐ ܕܕܵܖܸ̈ܐ ܡـܐܘܼܡــܬܵܐ

                      ܀

            ܬܵܝـܡــܘܿܢ ܚܵــܙܲܚ ܟـܠܲܢ ܟ̰ܵـــܪܵܐ

            ܟܡܵܐ ܕܓ̰ܲܠܕܸܐ ܡܼܢ ܚܸܠܛܲܢ ܕܝܵܪܵܐ

            ܡܲـܬܒܼܲــܚ ܠܟـܠ ܫܸܡܵـܐ ܐܝܼـܩܵـܪܵܐ

            ܩܵــܐ ܓܲـܪܘܲܣــܬܵܐ ܕܫܸܡܵـܐ ܕܐܘܼܡـܬܵܐ

                       ܀

            ܐܝܼܬ ܡܘܼܡܟܘܼܢ ܐܸܕܝܘܿܡ ܣܵܢܝܼܬܘܿܢ

            ܠܓܵــܢܝܼ ܘܒܢܲܝ ܒܲܝܬـܝܼ ܦܵܢܝܼـܬܘܿܢ

            ܐܝܼــܢܵـܐ ܐ݇ܚܵـܪܬܵܐ ܒܸـܕ ܝܵܕܥـܝܼـܬܘܿܢ

            ܐܵܗܵܐ ܝܠܸـܗ ܦܘܼܪܩܵــܢܵــܐ ܕܐܘܼܡـܬܵܐ

  

                       ܓܝܼܘܲܪܓܝܼܣ ܥܝܼܣܵܐ ܚܵܐܢܝܼ

                

                     اخبار انجمن شامیرام

  در تاریخ 30/10/90 اعضای هیئت مدیره انجمن بانوان آشوری شامیرام بهمراه تعدادی از اعضا جهت تبریک عید میلاد مسیح در خانه سالمندان آشوری حضور یافتند. دراین برنامه هنرمندان عزیز خانم ویولت سرگیزی و آقایان آلبرت شهباز و رام ایل یوخنه با اجرای موزیک، لحظاتی شاد برای عزیزان سالمند فراهم نمودند. همچنین طبق سنت معمول مبلغی بعنوان کمک مالی به مدیریت خانه سالمندان اهدا شد.          

                      

               ܕܠܵܐ ܦܵܫܛܸܬ ܐܝܼܕܵܐ ܠܝܸܡܵܐ ܘܠܒܵܒܵܐ

                               

    ܒـܟܠܵــܝ ܚܲــܝܸ̈ܐ ܐܲܢܸــܐ ܢܸــܗܝܸ̈ܐ ܒܡܸـܫــܚܵـܐ ܩܸــܠـ̈ܝܸـܐ     

        ܟܓ̰ܵܗـܝܼ ܩܸܫܝܵܐ ܒܝܵܘܡܵܐ ܘܠܸܠܝܵــܐ ܕܛܲܡـܥܝܼ ܚܸܠـ̈ܝܸܐ

        ܟܦܲܟܪܝܼ ܠܡܸܠܝܸ̈ܐ ܡܕܲܗܒܼܵܐ ܣܒܼܝܼܥܸ̈ܐ ܟܡܵܐ ܝـܢܵܐ ܚܸܢܝܸ̈ܐ

        ܡܲܓܠܵܐ ܒــܐܝܼܕܲܝ ܚܲܩܠܵـܐ ܕܩܵܕ݇ܡܲܝ ܠܡܘܼܕ݇ ܝܢܵـܐ ܒܸܢܝܸ̈ܐ 

        ܐܝܼـܡܵܢ ܕܟܵܠـܝܼ ܒܵܥــܝܼ ܝܵـܬܒܼـܝܼ ܡܟܸــܐܒܼܸ̈ܐ ܕܡܲـܪܥܲـܝ

        ܠܲܡـܨܝܼ ܫܵـܠـܝܼ ܠـܡܵـܢـܝܼ ܬܲܢــܝܼ ܣـܢܝܼܩـܘܼܬ ܙܲܖ̈ܥܲـܝ 

        ܨܠܘܿܬܲܝ ܟܪܝܼܬܵܐ؛ ܫܸܢܬܲـܝ ܦܪܝܼـܕܬܵܐ؛ ܒܩܵܝܡܝܼ ܓ̰ܲܠܕܸܐ

        ܩܲܖ̈ܛܝܼ ܕܖ̈ܵܥܢܲـܝ ܒـܘܿܬ ܐܘܼܠـܨܵܢܲܝ ܒܢܵܫـܛـܝܼ ܓܸܠـܕܸ̈ܐ

        ܒܠܸܠܝܵــܐ ܘܒܲܗܪܵܐ ܒܫܸܡܫܵـܐ ܘܣܲـܗܪܵܐ ܕܸܡܲܝ ܨܠܝܼـܦܵܐ

        ܦܵܠܚܝܼ ܦܠܵܚܵܐ ܕܦܵܠܛܝܼ ܠܲܚܡܵܐ ܡܬ݇ܚܘܼܬܵܐ ܕܟܸܐܦܵܐ 

        ܠܸـܐ ܝܘܸܬ ܛܥܝܼܡܵـܐ ܛܲܥܡܵܐ ܕܟܸܦܢܵܐ ܒܕܸܦܢܵܐ ܕܓ̰ܸܦܢܵܐ

        ܡܐܲܝــܟܵܐ ܝܵܕܥܸــܬ ܟܸܐܒܼܵܐ ܕܝܲܬܡܵــܐ ܟܸܠܝܵــܐ ܠـܕܸܦـܢܵܐ

        ܕܲܗܒܼܵܐ ܣܸܐܡܵܐ ܠܸــܐ ܝܠܸـܗ ܩܝܼـܡܵــܐ ܡܐܲܝܟܼ ܒܲܪܙܲܪܥܵــܐ

        ܕܗܵܘܸܝܬ ܬܝܼܟܘܼܗـܝ ܒܢܝܼـܣܵܢ ܝܲܪܚܵܐ ܕܡܲܓ̰ܝܸܢ ܡܐܲܪܥܵـܐ

        ܝܵܘܡܵــܐ ܘܝܲܪܚܵــܐ ܫܸـܢ݇ܬܵܐ ܘܕܵܘܪܵܐ ܒܟܸܟ̰ܚܵــܐ ܕܦܲܓܼــܪܵܐ

        ܚܲܕ݇ ܚܲܕ݇ ܟܓ̰ܵܡܥܝܼ ܒܟܸܣܬܵܐ ܟܥܵܒܼܪܝܼ ܠܬܘܼܪܣܲܝ ܙܲܪܥܵܐ

        ܡܚܝܼ ܐܲܢ݇ܬ ܚܲܝܠܵܐ ܠܟܠ ܚܲܕ݇ ܒܵܠܵــܐ ܕܩܵܢܸܝـܬ ܪܵܒܵـܐ

        ܠܵܐ ܐ݇ܚܸܪ݇ܢ ܦܵܝܫܸܬ ܕܦܲܫـܛܸܬ ܐܝܼܕܵܐ ܠܝܸـܡܵـܐ ܘܠܒܵܒܵܐ

        ܠܲܝܠܸܐ ܝܵܘܡܵـــܐ ܥܸـܣܪܝܼ ܐܲܪܒܲ݁ܥ ܟܡܵــܐ ܝܢܵــܐ ܦܸܖ̈ܝܸـܐ

ܕܗܵܘܸܐ ܐ݇ܢܵܫܵـــܐ ܡܵــܪܵܐ ܠـܛܲـܒܼــܬܵܐ ܒܵـــܪܸܐ ܡܣܸـــܖ̈ܝܸܐ          

      ܫܡܥܝܼ ܐܲܢ݇ܬ ܡܫܸܡܥܘܿܢ ܗܿܘ ܫܲܒܝܼܒܵܐ ܟܲܕ ܚܲܕ݇ ܣܵܒܼܵܐ

      ܕܩـܪܸܐ ܠܸـܗ ܛܵܠــܘܼܟܼ ܟܬܵܒܼܸ̈ܐ ܕܚܲܝܸ̈ܐ ܡܸܐܡܖ̈ܵܝ ܕܲܗܒܼܵܐ

                               ܫܡܥܘܢ ܒܝܬ ܐܝܫܘ

                                   (ܫܒܝܒܐ)

                   

                     ܚܘܒܐ ܬܡܝܗܐ 

            (ܫܘܥܝܬܐ ܕܚܘܒܐ ܒܒܼܠܝܬܐ)

   ܒܙܲܒܼܢܸ̈ܐ ܥܲܬܝܼܩܸ̈ܐ ܓܵܘ ܚܕܵܐ ܦܢܝܼܬܵܐ ܓܵܘ ܒܵܒܼܸܠ ܐܝܼܬ ܗ݇ܘܵܘ ܬܖܸ̈ܝܢ ܚܘܼܒܵܢܸ̈ܐ(ܥܵܫܝܼܩܸ̈ܐ) :ܦܝܼܪܵܡ ܕܠܲܝܬ ܗ݇ܘܵܐ ܐܲܝܟܼ ܕܝܼܘܼܗـܝ ܠܵܚܘܿܡܵܐ ܓܵܘ ܥܠܲܝܡܸ̈ܐ ܕܒܵܒܼܸܠ ܘܬܸܣܒܝܼܢ ܕܒܸܕܡܘܼܬܵܐ ܕܐܲܠܵܗܬܵܐ ܥܸܫܬܵܪ ܗ݇ܘܵܐ ܓܵܘ ܫܘܼܦܪܘܼܗܿ.ܓܘܼܪܘܸܣܠܗ݇ܘܿܢ ܦܝܼܪܵܡ ܘܬܸܣܒܝܼܢ ܐܲܝܟܼ ܬܖܸ̈ܝܢ ܚܘܼܒܵܢܸ̈ܐ ܡܼܢ ܫܲܒܼܪܘܼܬܲܝ(ܙܥܘܿܪܘܼܬܲܝ)ܘܙܝܼܕܠܸܗ ܚܘܼܒܵܝ ܝܵܘܡܵܐ ܠܝܵܘܡܵܐ؛ ܗܲܠ ܕܦܪܸܣܠܸܗ ܠܟܠܵܗܿ ܬܲܚܡܲܢܬܲـܝ ܘܪܸܥܝܵܢܲܝ. ܗܵܕܟܼܵܐ ܬ݇ܚܘܿܬ ܐܝܼܠܵܢܵܐ ܕܬܘܼܬܵܐ ܩܘܼܪܒܵܐ ܠܡܵܬܵܐ ܟܸܐ ܡܲܒܖ̈ܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܚܘܼܒܲܝ ܟܠ ܪܲܡܫܵܐ. ܬܲܡܵܐ ܬܚܘܿܬ ܐܝܼܠܵܢܵܐ ܕܬܘܼܬܵܐ ܟܒܵܢܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܚܘܼܠܡܵܢܸ̈ܐ ܕܒܢܵܝܬܵܐ ܕܒܲܝܬܵܐ ܘܓܲܪܘܲܣܬܵܐ ܕܒܢܘܿܢܸ̈ܐ ܗܲܠ ܓܢܵܝܬܵܐ ܕܫܸܡܫܵܐ ܕܡܲܬܖ̈ܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܸܗ ܨܲܗܘܲܝ ܡܼܢ ܚܘܼܒܵܐ. ܫܸܢܸ̈ܐ ܥܒܼܸܖ̈ܠܗ݇ܘܿܢ ܘܦܝܼܫܠܸܗ ܓܸܠܝܵܐ ܐ݇ܪܵܙܵܐ ܕܚܘܼܒܵܐ ܕܦܝܼܪܵܡ ܘܬܸܣܒܝܼܢ ܠܐ݇ܢܵܫܸ̈ܐ ܕܡܵܬܵܐ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܕܡܲܡܛܝܼܵܢܸ̈ܐ ܕܚܲܒܖܸ̈ܐ. ܘܦܠܵܛܸ̈ܐ ܕܗܿܘ ܚܘܼܒܵܐ ܕܸܟܼܝܵܐ ܗ݇ܘܸܐܠܗ݇ܘܿܢ ܡܲܡܖ̈ܥܵܢܸܐ ܒܗܿـܝ ܕܥܝܵܕܸ̈ܐ ܕܐ݇ܢܵܫܸ̈ܐ ܕܒܵܒܼܸܠ ܠܵܐ ܫܒܼܝܼܩܠܗ݇ܘܿܢ ܠܐܲܡܝܼܢܘܼܬܵܐ ܕܗܿܘ ܚܘܼܒܵܐ ܘܦܝܼܫܠܗ݇ܘܿܢ ܬܸܪܘܲܝ ܚܘܼܒܵܢܸ̈ܐ ܐܲܣܝܼܖܸ̈ܐ ܕܚܲܒܖ̈ܵܢܸܐ ܕܐ݇ܢܵܫܸ̈ܐ ܡܲܚܖ̈ܒܼܵܢܸܐ.   

ܥܒܼܸܖ̈ܠܗ݇ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܸ̈ܐ ܘܝܲܖ̈ܚܸܐ ܘܦܲܖ̈ܦܲܠܝܵܬܸ̈ܐ ܕܬܸܣܒܝܼܢ ܘܦܝܼܪܵܡ ܠܵܐ ܥܒܼܸܕܠܗ݇ܘܿܢ ܡܲܥܒܼܕܵܢܘܼܬܵܐ ܠܐܲܒܼܵܗܲـܝ ܕܡܵܛܝܼ ܠܐܸܚܕܵܕܸܐ. ܘܠܵܐ ܚܙܸܐ ܠܗ݇ܘܿܢ ܚܕܵܐ ܐܘܼܪܚܵܐ ܫܒܼܘܿܩ ܡܼܢ ܗܿـܝ ܕܚܵܦܖ̈ܝܼ ܒܸܙܥܵܐ ܒܓܘܼܕܵܐ ܡܫܵܘܬܦܵܐ(ܡܘܿܫܬܲܪܲܟ) ܕܒܵܬܲـܝ ܕܝܼܗ݇ܘܵܐ ܫܒܼܝܼܠܵܐ ܝܑܼܚܝܼܕܵܝܵܐ ܠܗܲܩܵܝܬܵܐ ܕܚܘܼܒܲܝ.ܗܵܕܟܼܵܐ ܫܩܸܠܗ݇ܘܿܢ ܦܘܼܣܩܵܢܵܐ ܕܥܵܪܩܝܼ ܠܒܲܪܝܼܵܐ ܠܓܸܢ݇ܒ ܩܲܒܼܪܵܐ  ܕܡܲܠܟܵܐ ܢܝܼܢܘܼܣ ܐܲܝܟܵܐ ܕܝܼܗ݇ܘܵܐ ܥܲܝܢܵܐ ܕܡܝܼܵܐ ܘܐܝܼܠܵܢܬܵܐ ܕܬܘܼܬܵܐ ܡܵܪܐ ܦܸܐܖܸ̈ܐ ܚܘܵܖܸ̈ܐ؛ ܪܸܚܩܵܐ ܡܼܢ ܐ݇ܢܵܫܸ̈ܐ؛ ܕܡܵܪܒܝܼ(ܒܵܓ̰ܖ̈ܝܼ)ܠܚܘܼܒܲܝ ܐܲܡܝܼܢܵܝܵܐ.ܒܚܲܕ݇ ܒܸܗ݇ܢܵܐ ܝܲܪܝܼܟܼܬܵܐ ܣܒܸܪܠܗ݇ܘܿܢ ܕܦܵܐܸܫ ܠܸܠܝܵܐ ܘܡܛܸܐܠܵܗܿ ܥܕܵܢܵܐ ܕܬܲܡܲܡܬܵܐ ܕܘܲܥܕܵܐ.ܡܛܸܐܠܵܗܿ ܬܸܣܒܝܼܢ ܠܥܲܝܢܵܐ ܕܡܝܼܵܐ ܘܣܒܸܪܠܵܗܿ ܥܲܠ ܦܝܼܪܵܡ ܕܥܘܼܪܩܸܠܵܐ ܗ݇ܘܵܐ. ܡܸܢܫܸܠܬܵܢܸܐ ܫܡܸܥܠܵܗܿ ܩܵܠܵܐ ܕܐܲܪܝܝܼܬܵܐ ܒܸܪܚܵܛܵܐ ܠܡܝܼܵܐ ܕܡܲܬܪܝܼܵܐ ܠܨܲܗܘܘܼܗܿ.ܥܪܸܩܠܵܗܿ ܬܸܣܒܝܼܢ ܠܛܲܫܲܝܬܵܐ ܕܓܵܢܘܼܗܿ ܘܢܦܸܠܵܗܿ ܡܼܢ ܥܲܠ ܪܸܫܘܼܗܿ ܝܵܠܸܚܬܘܼܗܿ ܚܘܵܪܬܵܐ؛ ܗܿـܝ ܕܝܼܗ݇ܘܵܐ ܕܲܫܢܵܐ ܡܼܢ ܦܝܼܪܵܡ ܘܥܒܼܸܪܵܗܿ ܐܲܪܝܝܼܬܵܐ ܒܪܸܫܵܐ ܪܸܫܵܐ ܕܝܵܠܸܚܬܵܐ ܘܚܒܼܸܛܠܵܗܿ ܒܕܸܡܵܐ.ܘܒܵܬ݇ܪ ܫܸܠܝܘܼܬܵܐ ܡܛܸܐܠܸܗ ܦܝܼܪܵܡ ܘܚܙܸܐܠܸܗ ܠܝܵܠܸܚܬܵܐ ܕܬܸܣܒܝܼܢ ܓܒܼܝܼܠܬܵܐ ܒܕܸܡܵܐ.ܚܫܸܒܼܠܸܗ ܕܦܝܼܫܠܵܗܿ ܩܛܝܼܠܬܵܐ ܒܝܲܕ ܐܲܪܝܝܼܬܵܐ. ܗܲܝܡܵܢܘܼܬܘܼܗـܝ ܘܚܘܼܒܘܼܗـܝ ܩܵܐ ܬܸܣܒܝܼܢ ܡܘܼܥܒܼܸܕܠܵܗܿ ܕܫܵܩܸܠ ܠܣܲܝܦܸܗ ܘܟ̰ܵܪܸܙܠܸܗ ܓܵܘ ܠܸܒܸܗ ܘܐ݇ܡܸܪܸܗ: ـ ܠܲܝܬ ܚܲܝܘܼܬܵܐ ܒܵܬ݇ܪ ܬܸܣܒܝܼܢ.ܘܒܗܿـܝ ܥܕܵܢܵܐ ܡܛܸܐܠܵܗܿ ܬܸܣܒܝܼܢ ܘܚܙܸܐܠܵܗܿ ܠܦܝܼܪܵܡ ܘܒܥܸܐܠܵܗܿ ܡܸܢܸܗ ܕܗܲܡܙܸܡ݂ ܐܝܼܢܵܐ ܦܘܼܢܵܝܸܗ(ܓ̰ܘܼܘܵܒܸܗ) ܚܕܵܐ ܓܲܫܲܩܬܵܐ ܗ݇ܘܵܐ ܝܲܪܝܼܟܼܬܵܐ. ܐ݇ܡܸܪܵܗܿ ܬܸܣܒܝܼܢ: ـ ܐܵܦ ܡܵܘܬܵܐ ܠܸܐ ܦܵܪܸܫܠܲܢ. ܘܫܩܸܠܵܗܿ ܠܣܲܝܦܵܐ ܕܦܝܼܪܵܡ ܘܬܘܼܡܸܡܠܵܗܿ ܠܬܪܵܓ̰ܸܕܝܼܵܐ ܕܚܘܼܒܵܐ. ܡܼܢ ܗܿܝܓܵܗܿ ܫܘܼܚܠܸܦܠܸܗ ܓܵܘܢܵܐ ܕܛܥܘܿܢܬܵܐ ܕܬܘܼܬܵܐ ܡܼܢ ܓܵܘܢܵܐ ܚܘܵܪܵܐ ܐܲܝܟܼ ܬܲܠܓܵܐ ܠܸܣܡܘܿܩܵܐ ܒܸܪܡܵܙܵܐ ܠܕܸܡܵܐ.ܦܝܼܫܠܸܗ ܡܘܼܩܕܵܐ ܦܲܓܼܖ̈ܲܝ ܘܩܸܛܡܲܝ ܕܸܪܝܵܐ ܓܵܘ ܚܲܕ݇ ܩܲܒܼܪܵܐ.                                        

     ܫܩܝܠܬܐ ܡܼܢ ܡܓܼܠܬܐ ܒܢܐܦܠ

                     ܡܢܝܢܐ 1 ܬܡܘܙ 1998

                ܛܟܼܣ̈ܐ ܕܐܒܼܗ̈ܬܐ

 ܫܡܝܪܡ ܕ.ܦܘܼܪܝܐܢ

    ܓܒܼܵܪܵܐ ܘܡܲܓܒܼܘܼܪܸܐ:ܐܲܝܟܼ ܥܝܵܕܵܐ ܕܐܵܒܼܵܗܵܬܲܢ ܩܵܐ ܡܲܓܒܼܲܪܬܵܐ ܕܒܢܘܼܢܲܝ ܟܸܐ ܪܵܕܝܼ ܗ݇ܘܵܐ ܠܚܕܵܐ ܒܪܵܬܵܐ ܚܫܝܼܚܬܵܐ؛ ܝܲܢ ܝܵܠܵܐ ܟܸܐ ܢܵܦܸܠ ܗ݇ܘܵܐ ܒܚܘܼܒܵܐ ܕܚܕܵܐ ܒܪܵܬܵܐ ܡܼܢ ܚܸܙܡܵܢܸ̈ܐ ܝܲܢ ܡܼܢ ܒܢܲܝ ܡܵܬܵܐ. ܪܵܒܵܐ ܓܵܗܸܐ ܙܸܐ ܟܸܐ ܩܲܘܸܡܵܐ ܗ݇ܘܵܐ ܕܓܵܘ ܫܲܗܪܵܘܵܬܸܐ ܓ̰ܘܲܢܩܸ̈ܐ ܟܸܐ ܬܲܦܩܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܒܚܕܵܐ ܚܲܡܬܵܐ ܠܵܚܘܿܡܬܵܐ ܘܟܸܐ ܢܵܦܠܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܒܚܘܼܒܘܼܗܿ ܘܟܸܐ ܛܵܠܒܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܡܼܢ ܐܵܒܼܵܗܲـܝ ܕܐܵܙܠ݇ܝܼ ܘܛܵܠܒܝܼ ܠܵܗܿ ܗܿـܝ ܒܪܵܬܵܐ ܩܵܬܲـܝ.         

   ܩܵܐ ܛܵܠܝܼܒܘܼܬܵܐ؛ ܟܸܐ ܡܲܫܡܥܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܩܵܐ ܒܵܒܵܐ ܕܒܪܵܬܵܐ ܕܐܸܢ ܗܵܘܝܼ ܒܬܲܪܥܘܼܬܵܐ(ܪܵܙܝܼ)ܐܵܬܝܼ ܩܵܐ ܛܠܵܒܬܵܐ ܕܒܪܵܬܲܝ. ܘܩܵܐ ܐܵܗܵܐ ܡܲܫܡܲܥܬܵܐ ܟܸܐ ܫܲܕܪܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܚܲܕ݇ ܡܼܢ ܚܸܙܡܵܢܸ̈ܐ ܕܒܪܵܬܵܐ ܠܒܲܝܬܵܐ ܕܐܵܒܼܵܗܘܿܗܿ. ܐܸܢ ܒܝܼ ܒܪܵܬܵܐ ܒܬܲܪܥܘܼܬܵܐ ܗܵܘܝܼ ܗ݇ܘܵܘ؛ ܒܚܲܕ݇ ܚܲܕ݇ܒܫܲܒܵܐ ܟܸܐ ܐܵܙܠ݇ܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܒܲܝܬܵܐ ܕܒܪܵܬܵܐ ܘܡܼܢ ܒܵܬ݇ܪ ܐ݇ܟܼܵܠܬܵܐ ܘܫܬܵܝܬܵܐ ܟܸܐ ܦܵܬܚܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܵܗܿ ܗܸܡܸܙܡܲܢ ܕܒܘܼܬ ܡܘܼܕܝܼ ܐ݇ܬܝܼܸܐ ܝܢܵܐ ܘܡܘܼܕܝܼ ܝܠܵܗܿ ܒܵܥܘܼܬܲـܝ.ܒܵܒܵܐ ܕܒܪܵܬܵܐ ܟܸܐ ܓ̰ܲܘܸܒ ܗ݇ܘܵܐ ܕܠܸܐ ܡܵܨܸܐ ܝܵܗܒܼܸܠ ܚܲܕ݇ ܦܘܼܢܵܝܵܐ ܒܢܲܦ̰ܫܸܗ ܐܸܠܵܐ ܒܪܵܬܵܐ ܐܝܼܬ ܠܵܗܿ ܚܸܙܡܵܢܸ̈ܐ ܘܘܵܠܸܐ ܝܠܵܗܿ ܕܐܘܼܦ ܡܸܢܲܝ ܦܵܝܫܵܐ ܒܘܼܩܸܪܬܵܐ. ܗܿܝܓܵܗܿ ܒܝܼ ܒܪܵܬܵܐ ܟܸܐ ܫܵܕܖ̈ܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܐ݇ܢܵܫܸ̈ܐ ܩܵܐ ܨܲܚܨܲܝܬܵܐ ܒܘܼܬ ܝܵܠܵܐ ܕܐܸܢ ܚܫܝܼܚܵܐ ܝܠܸܗ ܘܒܸܕ ܗܵܘܸܐ ܚܲܕ݇ ܨܦܵܝܝܼ ܓܲܒܼܪܵܐ.ܘܐܸܢ ܡܲܚܫܸܚܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܸܗ ܝܵܠܵܐ ܟܸܐ ܡܲܚܒܸܪܼܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܩܵܐ ܒܲܝܬܘܼܬܸܗ ܕܟܸܐ ܡܵܨܝܼ ܐܵܬܝܼ  

ܠܛܵܠܝܼܒܘܼܬܵܐ ܘܐܵܢܝܼ ܒܚܲܕ݇ ܝܵܘܡܵܐ ܕܚܲܕ݇ܒܫܲܒܵܐ ܘܲܥܕܵܐ ܟܸܐ ܥܵܒܼܕܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܕܒܸܕ ܐܵܬܝܼ ܩܵܐ ܛܠܵܒܬܵܐ ܕܒܪܵܬܵܐ.                           

   ܒܗܿܘ ܚܲܕ݇ܒܫܲܒܵܐ ܥܗܝܼܕܵܐ ܡܼܢ ܩܲܕ݇ܡ ܕܐܵܙܠ݇ܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܛܵܠܝܼܒܘܼܬܵܐ؛ ܒܵܒܵܐ ܕܝܵܠܵܐ ܟܸܐ ܫܲܕܸܪ ܗ݇ܘܵܐ ܚܲܡܪܵܐ ܘܒܸܣܪܵܐ ܩܵܬܲـܝ. ܓܵܘ ܒܲܝܬܵܐ ܕܒܪܵܬܵܐ ܚܸܙܡܵܢܸ̈ܐ ܕܒܪܵܬܵܐ ܥܲܡ ܩܲܫܝܼܫܵܐ ܘܟܘܿܚܵܝܵܐ ܕܡܵܬܵܐ ܙܸܐ ܟܸܐ ܗܵܘܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܝܬܝܼܒܼܸܐ ܓܵܘ ܕܝܼܘܵܢ(ܡܲܓ̰ܠܸܣ).ܡܼܢ ܩܲܕ݇ܡ ܕܫܵܖ̈ܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܗܲܡܙܘܼܡܵܐ ܟܸܐ ܫܵܘܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܣܘܼܦܪܵܐ ܩܵܐ ܐ݇ܟܼܵܠܬܵܐ ܘܫܬܵܝܬܵܐ. ܐܝܼܢܵܐ ܟ̰ܘܼ ܐ݇ܢܵܫܵܐ ܠܸܐ ܦܵܫܸܛ ܗ݇ܘܵܐ ܠܵܗ ܐܝܼܕܘܼܗـܝ ܠܓܸܒܵܐ ܕܣܘܼܦܪܵܐ (ܟܸܐ ܐܵܡܖ̈ܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܕܗܲܠ ܠܵܐ ܫܵܩܠܝܼ ܓ̰ܘܼܘܵܒܲܝ ܠܸܐ ܐܵܟܼܠܝܼ ܘܫܵܬـܝܼ ܚܲܕ݇ ܡܸܢܕܝܼ). ܩܲܕ݇ܡܵܝܬܵܐ ܟܘܿܚܵܝܵܐ ܟܸܐ ܫܲܪܸܐ ܗ݇ܘܵܐ ܠܗܲܡܙܲܡܬܵܐ ܘܟܸܐ ܬܲܢܸܐ ܗ݇ܘܵܐ ܕܐ݇ܬܝܼܸܐ ܝܢܵܐ ܕܗܵܘܝܼ ܣܲܗܕܸ̈ܐ ܩܵܐ ܐܵܗܵܐ ܫܘܼܠܵܐ ܛܵܒܼܵܐ.ܗܿܝܓܵܗܿ ܩܲܫܝܼܫܵܐ ܟܸܐ ܒܲܩܸܪ ܗ݇ܘܵܐ ܡܼܢ ܒܵܒܵܐ ܕܒܪܵܬܵܐ ܕܡܘܼܕܝܼ ܝܠܸܗ ܦܘܼܢܵܝܲܝ ܘܗܿܘ ܟܸܐ ܓ̰ܲܘܸܒ ܗ݇ܘܵܐ ܕܐܵܕܝܼܵܐ ܕܚܲܕ݇ ܗܵܕܟܼܵܐ ܐ݇ܢܵܫܸ̈ܐ ܡܲܥܩܘܼܠ ܘܡܝܘܼܩܖܸ̈ܐ ܐ݇ܬܝܼܸܐ ܝܢܵܐ ܠܒܲܝܬܘܼܗـܝ؛ ܠܸܐ ܡܵܨܸܐ ܕܠܵܐ ܩܲܒܸܠܵܗ ܒܵܥܘܼܬܲܝ ܘܒܸܕ ܥܵܒܼܸܕ ܠܵܗܿ ܒܪܵܬܸܗ ܚܸܕܵܡܬܵܐ ܩܵܬܲـܝ. ܒܫܡܵܥܬܵܐ ܕܐܵܗܵܐ ܦܘܼܢܵܝܵܐ؛ ܚܸܬܢܵܐ ܟܸܐ ܩܵܝܸܡ ܗ݇ܘܵܐ ܡܼܢ ܫܵܘܦܸܗ ܘܟܸܐ ܢܵܫܸܩ ܗ݇ܘܵܐ ܠܵܗܿ ܐܝܼܕܵܐ ܕܒܵܒܵܐ ܕܟܵܠܘܼ. ܝܸܡܵܐ ܕܝܵܠܵܐ ܙܸܐ ܟܸܐ ܦܵܠܛܵܐ ܗ݇ܘܵܐ ܚܕܵܐ ܥܸܙܵܩܬܵܐ ܕܡܘܼܬܸܒܼܬܘܼܗܿ ܗ݇ܘܵܐ ܓܵܘ ܚܲܕ݇ ܡܵܐܢܵܐ ܙܥܘܿܪܵܐ ܕܟ̰ܝܼܢ.ܒܵܬ݇ܪ ܗܵܕܵܐ ܩܵܫܵܐ ܒܚܲܕ݇ ܨܠܘܼܬܵܐ ܟܸܐ ܒܵܪܸܟܼ ܗ݇ܘܵܐ ܠܵܗܿ ܥܸܙܵܩܬܵܐ.ܗܿـܝ ܥܕܵܢܵܐ ܬܪܸܝܢ ܒܲܟܼܬܵܬܸ̈ܐ ܟܸܐ ܠܲܒܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܵܗܿ ܗܿـܝ ܥܸܙܵܩܬܵܐ ܠܟܸܣ ܟܵܠܘܼ ܕܝܬܝܼܒܼܬܵܐ ܗ݇ܘܵܐ ܓܵܘ ܚܲܕ݇ ܒܲܝܬܵܐ ܐ݇ܚܸܪ݇ܢܵܐ ܘܟܸܐ ܬܲܢܝܼ ܗ݇ܘܵܐ ܕܐܸܢ ܒܵܥܝܵܐ ܠܵܗܿ ܥܸܙܵܩܬܵܐ؛ ܡܵܚܝܵܐ ܠܵܗܿ ܒܨܸܒܥܘܼܗܿ ܒܗܿـܝ ܕܒܵܒܘܼܗܿ ܘܝܸܡܘܼܗܿ ܪܵܙܝܼ ܝܢܵܐ. ܒܪܵܬܵܐ ܙܸܐ ܟܸܐ ܫܵܩܠܵܐ ܗ݇ܘܵܐ ܠܥܸܙܵܩܬܵܐ ܘܟܸܐ ܡܵܚܝܵܐ ܗ݇ܘܵܐ ܠܵܗܿ ܒܨܸܒܥܘܼܗܿ. ܗܿܝܓܵܗܿ ܒܵܒܵܐ ܕܚܸܬܢܵܐ ܟܸܐ ܩܲܘܸܠ ܗ݇ܘܵܐ ܕܒܸܕ ܙܵܒܼܸܢ ܩܵܐ ܟܵܠܘܼ ܚܲܠܥܵܬܸܐ ܘܙܲܢܲܬܸ̈ܐ ܐܲܝܟܼ ܫܸܒܸܪܬܵܐ ܕܕܲܗܒܼܵܐ ܘܕܲܗܒܼܸܐ ܩܵܐ ܩܕܵܠܘܼܗܿ ܘܩܲܡܪܵܐ(ܟܲܡܲܪ) ܕܣܸܐܡܵܐ؛ ܐܵܦ ܠܒܼܘܼܫܸ̈ܐ ܛܝܼܡܵܢܸ̈ܐ ܘܨܵܘܠܸ̈ܐ ܘܫܪ.ܒܗܿܘ ܝܵܘܡܵܐ ܟܸܐ ܪܵܫܡܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܸܗ ܣܝܼܩܘܼܡܵܐ ܕܚܠܘܼܠܵܐ ܕܒܸܕ ܗܵܘܸܐ ܗ݇ܘܵܐ ܚܲܕ݇ ܝܵܘܡܵܐ ܒܬܸܫܪܝܼܢ ܐ݇ܚܵܪܵܝܵܐ. ܥܸܠܬܵܐ ܐܵܗܵܐ ܗ݇ܘܵܐ ܕܒܐܲܩܡܵܐ ܕܬܸܫܪܝܼܸܢ ܚܲܡܪܵܐ ܟܸܐ ܡܵܛܸܐ ܘܟܸܐ ܡܵܨܝܼ ܗ݇ܘܵܐ ܕܡܲܩܪܸܒܼܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܸܗ ܩܵܐ ܐܲܖ̈ܚܸܐ. 

   ܗܲܠ ܝܵܘܡܵܐ ܕܚܠܘܼܠܵܐ ܟܠ ܚܲܕ݇ܒܫܲܒܵܐ ܝܸܡܵܐ ܘܚܸܙܡܵܢܸ̈ܐ ܕܚܸܬܢܵܐ ܟܸܐ ܐܵܙܠ݇ܝܼ ܘܬܵܦܩܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܒܟܵܠܘܼ ܘܟܸܐ ܠܲܒܠܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܵܗܿ ܟܵܕܸ̈ܐ ܝܲܢ ܡܸܐܟܼܘܿܠܝܵܬܸ̈ܐ ܒܲܣܝܼ̈ܡܸܐ ܕܦܝܼܫܸܐ ܗ݇ܘܵܘ ܡܘܼܬܒܼܸܐ ܥܲܠ ܚܵܘܢܸ̈ܐ (ܚܲܕ݇ ܦܸܨܠܵܐ ܕܡܲܓ̰ܡܥܸܐ ܓܘܼܖܸ̈ܐ ܕܟܸܐ ܡܲܬܒܼܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܗ݇ܘܿܢ ܥܲܠ ܪܸܫܵܝ). ܐܝܼܢܵܐ ܒܐܵܗܵܐ ܡܸܬܚܵܐ ܚܸܬܢܵܐ ܠܸܐ ܡܵܨܸܐ ܗ݇ܘܵܐ ܕܬܵܦܸܩ ܒܟܵܠܘܼ ܐܸܠܵܐ  ܒܛܸܫܘܵܐ.

   ܓܵܘ ܚܲܕ݇ܟܡܵܐ ܡܵܬܘܵܬܸ̈ܐ ܕܥܵܡܖ̈ܵܢܲܝ ܫܲܒܼܛܸ̈ܐ ܛܘܼܖ̈ܵܝܸܐ ܗ݇ܘܵܘ ܘܗܸܫ ܦܝܵܫܵܐ ܗ݇ܘܵܐ ܥܝܵܕܵܐ ܕܫܩܵܠܬܵܐ ܕܢܸܓܕܵܐ ܒܓܵܘܲܝ؛ ܟܡܵܐ ܝܵܘܡܵܢܸ̈ܐ ܡܼܢ ܒܵܬ݇ܪ ܒܘܼܪܵܟܼܵܐ ܕܥܸܙܵܩܬܵܐ ܕܐܸܕܝܘܿܡ ܝܵܘܡܵܐ ܦܝܵܫܵܐ ܝܠܸܗ ܝܕܸܥܝܵܐ ܐܲܝܟܼ ܫܸܪܸܢܠܸܓܼ( ܒܠܸܫܵܢܵܐ ܕܬܘܼܪܟܸܕ:ܝܵܘܡܵܐ ܕܐ݇ܟܼܵܠܬܵܐ ܕܫܸܖܸ̈ܢܝܼܓܸܐ) ܒܵܒܵܐ ܕܚܸܬܢܵܐ ܥܲܡ ܟܡܵܐ ܓ̰ܘܲܢܩܸ̈ܐ ܡܼܢ ܚܸܙܡܵܢܘܼܗـܝ ܟܸܐ ܐܵܙܠ݇ܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܒܲܝܬܵܐ ܕܟܵܠܘܼ ܘܡܒܵܬ݇ܪ ܐ݇ܟܼܵܠܬܵܐ ܘܫܬܵܝܬܵܐ ܟܸܐ ܗܲܡܙܸܡܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܒܘܼܬ ܟܡܵܝܘܼܬܵܐ ܕܢܸܓܕܵܐ ܕܒܸܕ ܦܵܐܸܫ ܝܗܝܼܒܼܵܐ ܩܵܐ ܒܵܒܵܐ ܕܟܵܠܘܼ.ܐܵܗܵܐ ܗܲܡܙܲܡܬܵܐ ܟܸܐ ܓܵܪܫܵܐ ܗ݇ܘܵܐ ܠܚܲܕ݇ ܡܸܬܚܵܐ ܝܲܪܝܼܟܼܵܐ ܗܲܠ ܕܬܪܸܝܢ ܓܸܒܵܢܸ̈ܐ ܡܵܛܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܚܕܵܐ ܬܲܪܥܘܼܬܵܐ(ܣܲܙܓܵܪܘܼܬܵܐ).                                  

   ܩܵܐ ܟ̰ܝܵܕܬܵܐ ܕܐܲܖ̈ܚܸܐ؛ ܒܵܒܵܐ ܕܚܸܬܢܵܐ ܟܸܐ ܫܵܩܸܠ ܗ݇ܘܵܐ ܚܲܡܪܵܐ ܒܐܝܼܕܘܼܗـܝ ܘܒܕܲܗܘܼܠܵܐ ܘܙܘܼܪܢܵܐ ܟܸܐ ܐܵܙܠ݇ܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܩܲـــܕ݇ܡ ܬܲܪܥܵـܐ ܕܟܠ ܚܲܕ݇ ܡܼܢ ܒܢܲܝ ܡܵܬܵܐ ܘܟܸܐ ܡܲܩܪܸܒܼ ܗ݇ܘܵܐ ܠܸܗ ܚܲܕ݇ ܩܲܘܵܐ ܚܲܡܪܵܐ ܘܟܸܐ  ܟ̰ܵܝܸܕ ܗ݇ܘܵܐ ܠܸܗ ܥܲܠ ܡܸܫܬܘܼܬܵܐ ܕܚܠܘܼܠܵܐ. ܟܡܵܐ ܝܵܘܡܵܢܸ̈ܐ ܡܼܢ ܩܲܕ݇ܡ ܚܠܘܼܠܵܐ ܚܲܒܼܖ̈ܵܘܵܬܸܐ ܕܚܸܬܢܵܐ ܕܟܸܐ ܦܵܝܫܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܩܸܖ̈ܝܸܐ ܥܲܙܒܸ̈ܐ ܟܸܐ ܠܲܒܠܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܚܸܬܢܵܐ ܠܚܲܡܝܼܡܬܵܐ(ܒܸܝܬ ܡܲܣܚܘܼܬܵܐ)ܒܙܘܼܪܢܵܐ ܘܕܲܗܘܼܠܵܐ ܘܡܩܲܕ݇ܡ ܕܡܲܣܚܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܸܗ ܚܸܬܢܵܐ؛ ܚܲܕ݇ ܣܲܦܵܪܵܐ(ܕܲܠܲܟ) ܟܸܐ ܡܲܩܪܸܛ ܗ݇ܘܵܐ ܠܸܗ ܟܵܘܣܸܗ ܘܟܸܐ ܓܵܪܸܥ ܗ݇ܘܵܘ ܠܸܗ ܕܸܩܢܸܗ ܩܲܕ ܗܵܘܸܐ ܗܕܝܼܪܵܐ ܠܚܠܘܼܠܵܐ.ܐܝܼܢܵܐ ܣܲܦܵܪܵܐ ܠܸܐ ܫܵܩܸܠ ܗ݇ܘܵܐ ܙܘܼܙܸܐ ܩܵܐ ܐܵܗ ܬܸܫܡܸܫܬܸܗ.  

  ܚܠܘܼܠܵܐ ܟܸܐ ܗܵܘܸܐ ܗ݇ܘܵܐ ܠܡܸܬܚܵܐ ܕܬܠܵܬܵܐ ܝܵܘܡܵܢܸ̈ܐ.ܒܝܵܘܡܵܐ ܩܲܕ݇ܡܵܝܵܐ ܟܸܐ ܦܵܖ̈ܡܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܩܸܢܝܵܢܵܐ ܟܲܕ ܙܘܼܪܢܵܐ ܘܕܲܗܘܼܠܵܐ ܒܸܡܚܵܝܵܐ ܩܝܼܢܵܬܸ̈ܐ ܕܚܠܘܼܠܵܐ.ܩܲܪ݇ܢܵܢܸܐ ܕܩܸܢܝܵܢܵܐ ܡܼܢ ܚܲܕ݇ ܝܲܪܚܵܐ ܩܲܕ݇ܡ ܗܵܕܵܐ ܟܸܐ ܗܵܘܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܡܘܼܣܡܸܩܲܝ ܒܚܸܢܵܐ ܐܲܝܟܼ ܢܝܼܫܵܢܩܵܐ ܕܚܠܘܼܠܵܐ. ܒܪܲܡܫܵܐ ܕܝܵܘܡܵܐ ܩܲܕ݇ܡܵܝܵܐ ܟܸܐ ܒܵܫܠܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܛܒܼܝܼܵܬܸܐ ܩܵܐ ܐܲܖ̈ܚܸܐ. ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܬܪܸܝܢ(ܝܵܘܡܵܐ ܕܩܲܕ݇ܡ ܚܠܘܼܠܵܐ)؛ܡܼܢ ܒܵܬ݇ܪ ܐ݇ܟܼܵܠܬܵܐ ܘܫܬܵܝܬܵܐ ܟܡܵܐ ܒܲܟܼܬܵܬܸ̈ܐ ܟܸܐ ܓܵܒܼܠܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܬܪܸܝܢ ܡܵܐܢܸ̈ܐ ܕܚܸܢܵܐ ܘܚܲܕ݇ ܡܸܢܵܝ ܟܸܐ ܠܲܒܠܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܸܗ ܠܒܲܝܬܵܐ ܕܟܵܠܘܼ ܘܟܸܐ ܫܵܝܦܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܗ݇ܘܿܢ ܟܠܵܝ ܨܸܒܥܵܬܸ̈ܐ ܕܟܵܠܘܼ ܘܚܲܒܼܸܖ̈ܝܵܬܘܼܗܿ ܗܲܠ ܠܲܚܬܵܐ ܕܐܝܼܕܵܝ ܒܚܸܢܵܐ. ܗܿܘ ܡܵܐܢܵܐ ܐ݇ܚܸܪ݇ܢܵܐ ܙܸܐ ܟܸܐ ܠܲܒܠܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܸܗ ܩܵܐ ܫܝܵܦܬܵܐ ܕܐܝܼܕܵܬܸ̈ܐ ܕܚܸܬܢܵܐ؛ ܩܲܪܝܼܒܼܵܐ ܘܚܲܒܼܖ̈ܵܘܵܬܸܐ ܕܚܸܬܢܵܐ.        

   ܠܝܵܘܡܵܐ ܕܬܠܵܬ݇ ܕܝܼܗ݇ܘܵܐ ܝܵܘܡܵܐ ܕܚܠܘܼܠܵܐ؛ ܡܼܢ ܩܲܝܕܵܡܬܵܐ ܥܵܠܡܵܐ ܟܸܐ ܓ̰ܵܡܥܸܐ ܗ݇ܘܵܐ ܓܵܘ ܕܘܼܟܬܵܐ ܕܚܠܘܼܠܵܐ. ܒܝܼ ܚܸܬܢܵܐ ܙܸܐ ܟܸܐ ܗܵܕܪܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܩܵܐ ܦܲܠܲܛܬܵܐ ܕܟܵܠܘܼ. ܒܵܬ݇ܪ ܐ݇ܟܼܵܠܬܵܐ ܕܛܥܵܡܬܵܐ ܚܸܬܢܵܐ ܘܩܲܪܝܼܒܼܵܐ ܐܘܼܦ ܥܠܲܝ̈ܡܸܐ ܕܡܵܬܵܐ ܘܚܸܙܡܵܢܸ̈ܐ ܕܚܸܬܢܵܐ؛ ܒـܙܘܼܪܢܵܐ ܘܕܲܗܘܼܠܵܐ ܟܸܐ ܐܵܙܠ݇ܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܒܲܝܬܵܐ ܕܟܵܠܘܼ. ܩܲܪܝܼܒܼܵܐ ܟܸܐ ܛܵܥܸܢ ܗ݇ܘܵܐ ܠܚܕܵܐ ܓ̰ܘܼܡܠܵܢܵܐ ܡܼܢ ܩܲܝܣܵܐ ܕܥܲܠܘܼܗـܝ ܬܸܠܝܸ̈ܐ ܗ݇ܘܵܘ ܖ̈ܵܕܘܼܠܝܵܬܸ̈ܐ ܕܚܘܼܖ̈ܡܸܐ ܘܬܝܼܢܸ̈ܐ ܡܘܼܒܖܸ̈ܙܸܐ ܘܚܲܒܘܼܫܸܐ ܣܡܘܿܩܸ̈ܐ ܘܩܲܒܠܝܼܩܸ̈ܐ(ܫܝܼܪܝܼܢܝܼܓܸ̈ܐ).ܒܝܼ ܟܵܠܘܼ ܙܸܐ ܟܸܐ ܗܵܘܝܼ ܗ݇ܘܵܐ ܗܘܼܕܖܸ̈ܐ ܩܵܐ ܩܲܒܲܠܬܵܐ ܕܐܲܖ̈ܚܸܐ.ܟܡܵܐ ܒܲܟܼܬܵܬܸ̈ܐ ܙܸܐ ܟܸܐ ܠܲܒܠܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܟܡܵܐ ܩܸܛܥܵܛܸ̈ܐ ܕܠܒܼܘܼܫܸ̈ܐ ܕܚܠܘܼܠܵܐ ܓܵܘ ܚܲܕ݇ ܡܲܓ̰ܡܥܵܐ ܩܵܐ ܣܲܩܲܠܬܵܐ ܕܟܵܠܘܼ.ܓܵܘ ܟܡܵܐ ܚܘܿܢ̈ܟ̰ܸܐ ܐ݇ܚܸܖ̈݇ܢܸܐ ܙܸܐ ܟܸܐ ܠܵܒܠܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܟܵܕܸ̈ܐ ܘܟܲܝܟܸ̈ܐ ܘܕܲܫܢܸ̈ܐ ܩܵܐ ܐܲܒܼܵܗܸ̈ܐ ܕܟܵܠܘܼ.                                

   ܐܝܼܡܵܢ ܕܡܵܛܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܒܲܝܬܵܐ ܕܟܵܠܘܼ ܘܥܵܒܼܪܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܬܲܡܵܐ؛ ܒܲܟܼܬܵܬܸ̈ܐ ܟܸܐ ܫܵܪܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܣܲܩܘܼܠܘܼܗܿ ܟܵܠܘܼ.ܘܟܠܲܝ ܥܠܲܝܡܸ̈ܐ ܘܥܠܲܝܡܵܬܸ̈ܐ ܟܸܐ ܫܲܪܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܒܸܪܩܵܕܵܐ ܓܵܘ ܕܵܪܬܵܐ ܕܒܲܝܬܵܐ ܘܐ݇ܢܵܫܸ݁ܐ ܡܵܪ ܫܸܢܸ̈ܐ ܟܸܐ ܥܵܒܼܖ̈ܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܓܵܘ ܒܲܝܬܵܐ ܠܟܸܣ ܚܸܙܡܵܢܸ̈ܐ ܕܟܵܠܘܼ. ܬܲܡܵܐ ܗܘܼܕܖܸ̈ܐ ܗ݇ܘܵܘ ܡܸܐܟܼܘܿܠܝܵܬܸ̈ܐ ܘܫܬܵܝܵܬܸ̈ܐ ܩܵܐ ܐܲܖ̈ܚܸܐ. ܡܼܢ ܒܵܬ݇ܪ ܕܦܵܪܩܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܡܼܢ ܣܲܩܲܠܬܵܐ ܕܟܵܠܘܼ؛ ܟܡܵܐ ܒܲܟܼܬܵܬܸ̈ܐ ܟܸܐ ܦܵܠܛܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܵܗܿ ܡܼܢ ܒܲܝܬܵܐ ܕܒܵܒܘܼܗܿ ܟܲܕ ܦܲܐܬܘܼܗܿ ܡܘܼܟܸܣܬܵܐ ܒܚܲܕ݇ ܣܸܬܪܵܐ(ܓ̰ܘܼܢܵܐ) ܘܟܸܐ ܡܲܬܒܼܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܵܗܿ ܥܲܠ ܚܲܕ݇ ܣܘܼܣܵܐ ܘܟܸܐ ܛܵܖ̈ܝܼ ܗ݇ܘܵܘ ܠܓܸܒܵܐ ܕܒܲܝܬܵܐ ܕܚܸܬܢܵܐ.

                                       ܦܝܫܢܬܐ ܒܡܢܝܢܐ ܕܥܬܝܼܕ

               

     ܬܠܬ݇ ܦܩܩ̈ܐ

           ܚܕܐ ܗܘܩܝܬܐ ܡܠܦܢܬܐ 

   ܬܸܠܬܲܥܣܲܪ ܦܸܩܵܩܸ̈ܐ ܠܡܲܪܙܵܐ ܕܚܲܕ݇ ܒܸܐܪܵܐ ܒܪܝܼܙܵܐ ܘܥܲܡܝܼܩܵܐ ܟܸܠܝܸ̈ܐ ܗ݇ܘܵܘ ܘܒܪܸܐܙܵܐ ܕܓܵܢܲܝ؛ ܟܠ ܚܲܕ݇ ܒܵܬ݇ܪ ܣܝܼܦܵܐ ܕܨܲܝܕܲܝ؛ ܘܒܸܣܦܵܪܵܐ ܠܬܸܓܼܡܵܐ ܕܒܵܩܸ̈ܐ ܕܪܲܡܫܵܐ ܕܨܲܝܕܝܼܠܗ݇ܘܿܢ.ܦܵܘܚܵܐ ܦܵܝܘܿܚܵܐ ܕܪܲܡܫܵܐ ܚܲܪܒܘܼܣܲܝ ܗ݇ܘܵܐ ܒܲܩܝܵܬܸ̈ܐ ܠܥܸܠ ܡܪܸܫܵܐ ܕܬܸܠܬܲܥܣܲܪ ܦܸܩܵܩܸ̈ܐ ܟܸܠܝܸ̈ܐ ܘܒܠܝܼܓܸ̈ܐ ܒܨܲܝܕܲܝ.ܟܠܲܝ ܡܗܲܢܘܼܝܸܐ ܗ݇ܘܵܘ ܡܼܢ ܒܘܼܫܝܘܼܘܵܐ ܕܨܲܝܕܲܝ.ܒܐܵܗܵܐ ܝܲܠܙܘܼ ـ ܝܲܠܙܘܼ ܬܠܵܬ݇ ܡܼܢ ܦܸܩܵܩܸ̈ܐ ܓ̰ܪܸܦܠܵܗܿ ܐܲܩܠܲܝ ܘܚܕܵܐ ܒܵܬ݇ܪ ܕܗܿـܝ ܐ݇ܚܸܪ݇ܬܵܐ ܓܘܼܢܒܸܠܗ݇ܘܿܢ ܘܢܦܸܠܗ݇ܘܿܢ ܡܼܢ ܦܘܼܡܵܐ ܕܒܸܐܪܵܐ ܗܲܠ ܥܲܩܪܵܐ(ܐܸܫܬܵܐ) ܕܩܘܼܢܝܵܐ ܒܪܝܼܙܵܐ ܘܦܝܼܫܠܗ݇ܘܿܢ ܬܲܡܵܐ ܗܲܠ ܕܒܘܼܗܪܸܢܸܗ ܒܲܗܪܵܐ.                                              

   ܐܵܢܝܼ ܥܸܣܪܵܐ ܚܵܝܸ̈ܐ ܘܚܠܝܼܡܸ̈ܐ ܕܥܲܠ ܡܲܪܙܵܐ؛ ܚܕܸܖ̈ܗ݇ܘܿܢ ܠܚܲܕܸܖ̈ܘܵܢܸܐ ܕܦܘܼܡܵܐ ܕܒܸܐܪܵܐ؛ ܫܘܼܪܸܐܠܗ݇ܘܿܢ ܩܲܘܘܼܚܵܐ ܘܗܲܡܙܘܼܡܵܐ ܥܲܡ ܐܵܢܝܼ ܬܠܵܬ݇ ܡܸܣܟܸܢܸ̈ܐ ܕܓܵܘ ܥܘܼܡܩܵܐ ܕܒܝܼܫܓܲܕܘܼܬܵܐ ܗ݇ܘܵܘ.ܚܲܕ݇ܟܡܵܐ ܡܸܢܲܝ ܒܸܠܝܵܡܲܝ ܗ݇ܘܵܘ ܒܘܼܬ ܠܵܐ ܐ݇ܟܼܵܠܬܵܐ ܕܚܲܡܸ̈ܐ ܕܓܵܢܲܝ ܘܠܵܐ ܦܲܟܲܪܬܵܐ ܕܬ݇ܚܘܿܬ ܐܲܩܠܲܝ ܘܒܲܪܒܲܙܬܵܐ ܕܗܘܼܫܲܝ.ܐܝܼܢܵܐ ܪܵܒܵܐ ܗ݇ܘܵܘ ܕܒܝܵܗܒܼܲܝ ܗ݇ܘܵܘ ܠܸܒܵܐ ܘܡܫܲܘܘܼܩܲܝ ܕܫܵܩܠܝܼ ܠܸܒܵܐ ܘܒܚܲܝܠܵܐ ܕܐܝܼܕܵܬܲܝ ܘܐܲܩܠܵܬܲـܝ ܫܵܖ̈ܝܼ ܒܸܟ̰ܪܵܚܵܐ ܒܓܘܼܕܵܢܸ̈ܐ ܕܩܘܼܢܝܵܐ.ܘܐܝܼܬ ܗ݇ܘܵܘ ܡܸܢܲܝ ܙܸܐ ܒܸܫܡܵܛܵܐ ܠܗܸܒܼܝܼ ܕܝܼܲܝ ܘܒܸܐܡܵܪܵܐ:ܐܵܪܵܐ ܡܐܲܝܟܵܐ ܡܵܨܝܼ ܫܵܢܝܼ ܠܵܗܿ ܐܵܗܵܐ ܐܘܼܪܚܵܐ ܫܝܼܡܵܐ؟ܐܝܼܢܵܐ ܐܵܢܝܼ ܢܦܝܼܠܸ̈ܐ ܗܲܪ ܓ̰ܲܘܘܼܕܸܐ ܘܒܸܐܣܵܩܵܐ ܘܗܲܡܙܲܡܝܵܬܸ̈ܐ ܕ:ـ ܠܸܐ ܡܵܨܝܼ! ܟܸܐ ܡܵܨܝܼ! ܒܸܕ ܦܵܖ݁ܩܝܼ!

ܐ݇ܚܸܪ݇ܢ ܓܢܸܐ ܠܸܗ ܝܵܘܡܲܝ! ܡܵܨܝܼ! ܠܸܐ ܡܵܨܝܼ! ܟܘܼܪܟܸܪܗ݇ܘܿܢ ܠܢܵܬܝܵܬܲـܝ.

ܬܪܸܝܢ ܡܸܢܲܝ ܐܲܝܟܼ ܕܐܸܢ ܫܘܼܠܓܸܕܸܐ ܐܝܼܕ ـ ܐܲܩܠܲܝ ܘܫܘܼܖ̈ܫܝܼܸܐ ܘܒܫܡܵܥܬܵܐ ܕܡܲܣــܠܵܝܵܬܸ̈ܐ؛ ܡܲܢܟܼܲܣܝܵܬܸ̈ܐ ܘܓܵــܗܸ̈ܐ ܙܸܐ ܚܲܕ݇ܟ̰ܵܐ ܡܲܠܦܵܝܵܬܸ̈ܐ ܕܒܢܲــܝ ܓܸܢܣܲـܝ ܓ̰ܪܸܛܠܵܗܿ ܐܲܩܠܲܝ ܘܢܦܸܠܗ݇ܘܿܢ ܠܓܲܪܡܵܐ ܕܚܵܨܲܝ ܘܗ݇ܘܸܐ ܠܗ݇ܘܿܢ ܒܸܣܦܵܪܵܐ ܠܡܵܘܬܵܐ.ܐܝܼܢܵܐ ܚܕܵܐ ܡܼܢ ܐܵܢܝܼ ܬܠܵܬ݇ ܥܲܠ ܒܸܗ݇ܢܵܐ(ܒܝܼܢܵܐ) ܕܓܵܢܘܼܗܿ ܗܲܪ ܗ݇ܘܸܐ ܠܵܗܿ ܚܵܦܘܼܛܸܐ ܘܒܸܟ̰ܪܵܚܵܐ.ܗܲܠ ܕܩܲܕ ܗܿـܝ ܣܛܸܐ ܠܵܗܿ ܠܣܸܦܬܵܐ ܕܒܸܐܪܵܐ ܘܦܪܸܩܠܵܗܿ.ܚܕܵܐ ܡܼܢ ܐܵܢܝܼ ܦܸܩܵܩܸ̈ܐ ܕܝܼܗ݇ܘܵܐ ܗܵܘܢܵܢܬܵܐ ܘܡܵܪ ܝܘܼܠܦܵܢܵܐ ܦܝܼܫܬܵܐ ܒܕܘܼܡܵܪܵܐ ܘܗܲܓܘܼܝܸܐ ܒܘܼܬ ܦܘܼܪܩܵܢ ܓܵܢܵܐ ܕܐܵܗܵܐ ܦܸܩܵܐ؛ ܡܼܢ ܒܵܬ݇ܪ ܪܵܒܵܐ ܐܵܢܵܠܝܼܙܘܼܣܸ̈ܐ ܐܵܣܝܵܝܸ̈ܐ ܘܦ݇ܣܝܼܩܘܿܠܘܿܓܼܝܵܝܸ̈ܐ...ܐ݇ܡܸܪܵܗܿ: ܚܵܬܘܵܬܸ̈ܐ؛ ܚܘܼܢܵܘܵܬܸ̈ܐ. ܐܵܗܵܐ ܦܸܩܵܐ ܟܲܪܵܐ ܝܠܵܗܿ ܡܼܢ ܟܲܪ݇ܣܵܐ ܕܝܸܡܘܼܗܿ. ܠܵܐ ܫܡܵܥܬܵܐ ܝܠܵܗܿ ܡܸܢܲܢ ܘܠܵܐ ܙܸܐ ܡܘܼܫܡܵܥܬܵܐ. ܘܵܐܝܵܐ ܡܼܢ ܐܝܼܕܵܐ ܕ ܐ݇ܡܸܪܝܼ ܐ݇ܡܸܪܘܼܟܼ!                                          

                            ܫܡܥܘܢ ܒܝܬ ܐܝܫܘ(ܫܒܝܒܐ)

                                   20 ܒܐܕܪ 2012

                                     ܛܗܪܢ ـ ܐܝܪܢ

                   جشن اکیتو            

1ܒܢܝܣܢ 6762

ܐܟܝܬܘ ܒܪܝܟܼܐ

                   

هر سال بدین هنگام با به پایان رسیدن تاریکی و سرما، فرا رسیدن نور و گرما را جشن می گیریم وسالی نو آغاز می شود. جشن آغاز بهار درنزد آشوریها وکلدانیها  اکیتو نام دارد. اکیتو نامی باستانی است. در هزاره سوم قبل از میلاد سومریها که در جنوب خاورمیانه می زیستند  فستیوال برداشت جو را  که اَ ـ کی ـ تی ـ شه ـ گورکو نام داشت جشن می گرفتند. این جشن در اولین ماه سال برگزار می شد که در تقویم بابلی ماه نیسانو نام داشت و بهمین دلیل آن را بعنوان جشن سال نو یا (Rashad Sheta) تعیین کردند. برای مردم این جشن آغاز یک هفته تعطیلی بود.  این فستیوال بمدت 12روز و در دو ناحیه از بابل برگزار می شده است. در معبد ماردوک(خدای خدایان) که ایساگیلا نام داشت و در خانه سال نو که در شمال شهر قرار داشت.در روز اول فستیوال کاهن اعظم معبد ایساگیلا، مراسم را افتتاح کرده و می گفت.که سال نوشده است. همان روز شاه به معبد نبو می رفت و در آنجا  کاهن اعظم عصای سلطنتی را به او می داد و شاه به معبد نبو رفته و شب را در آنجا می گذراند. در همان زمان کاهن اعظم در خانه سال نو مشغول خواندن افسانه آفرینش بود.در پنجمین روز شاه بهمراهی مجسمه نبوبه بابل باز می گشت و به ایساگیلا می رفت تا به ماردوک تبریک بگوید. جهت این کار او سلاحها و عصایش را زمین می گذاشت . کاهن اعظم به سخنان شاه که می گفت  هرگز در مقابل ماردوک خطایی مرتکب نشده گوش می داد و ضربات سختی به گونه او می زد.در این حالت شاه باید اشک به چشم می آورد. شاید این تنبیهی برا ی خطاهایی بود که شاه ناآگاهانه انجام داده بود. شاه یک پیش گویی درباره آینده پرافتخار دریافت می کرد وسپس نشان و عصای سلطنتی به او پس داده می شد. بهنگام غروب شاه و کاهن اعظم تشریفاتی را که برای ما نامشخص است با یک گاو سفید انجام می دادند .

روز بعد شاه مجسمه نبو(ازمعبد نینورتا) را بازدید می کرد و بعد به ملاقات مجسمه ماردوک در معبد ایساگیلا می رفت. ودر همان زمان سایر مجسمه های خدایان به بابل می رسیدند.  در روز هفتم نیسان مراسم آماده سازی و تطهیر اماکن و مجسمه های خدایان انجام می شد تا به حضور نبو بروند و مجمع خدایان سیاست سال آینده را تعیین کند. این سیاست معمولأ تبرک، خوشبختی یا موفقیت بود. بعد از این اقدامات، گردش خدایان بطرف رودخانه شهر شروع می شد. اینجا آنها را سوار ناوگانی کوچک می کردند و درآخرکشتی ها را روی ارابه قرار می دادند  تا به سمت خانه سال نو بروند. طی این مراسم مردم انواع آوازها را می خواندند که یکی از آنها مختص ایشتار (الهه عشق) بود و دومی برای انلیل (پدرماردوک) و سومین ترانه خطاب به همه خدایان بود که از آنها می پرسیدند که چرا در معابد خود نیستند. کاملأ مشخص نیست که در روزهای نهم و دهم نیسان در خانه سال نو چه اتفاقی می افتاد. اما بنظر می رسد که نذورات و قربانیها و غنائم جنگی توسط شاه تقدیم خدایان می شد. در یازدهمین روز نیسان خدایان به ایساگیلا باز گشته و دوباره مجمع خود را تشکیل می دادند . بعد از این مجمع نبو به معبد خود باز می گشت.این جشن در بابل ، اور، نیپور و بعدها در آشور، وان،دیل بات،  اِرِخ، نینوه وآربلا برگزار می شد.

   فستیوال اکیتو تا قرنها بعد از سقوط بابل ادامه داست و نه فقط در بابل بلکه در پالمیر و در معبد بل برگزار می شد. در شروع سومین قرن بعد از میلاد هنوز اکیتو در شهر (Emessa) در سوریه  برای احترام به خدای اِلاگابال(Elagabal) جشن گرفته می شد. امپراطور روم بنام هلیوگابالوس(222ـ218)  حتی این فستیوال را در ایتالیا معرفی کرد.

   در نهایت می توان گفت که جشن سال نو یک احساس پایداری در دنیای بی ثبات ایجاد می کرد وموجب آمادگی جهت شروع یک زندگی و یک سال جدید و همچنین باعث تثبیت هماهنگی با طبیعت می شد، جایی که بازسازی زندگی مهمترین نیاز لحظه بود.

                                                                       
منبع: اینترنت

 

 ****************

        روز جهانی زبان های مادری

   21 فوریه از طرف یونسکو بعنوان روز جهانی زبانهای مادری تعیین شده است. نامگذاری این روز در کنفرانس عمومی یونسکو در 1991 یه منظور کمک به تنوع زبانی و فرهنگی صورت گرفته است.مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز به دلیل اهمیت بسیار زیاد آن سال 2008 را سال جهانی زبانها اعلام کرد. در جهان تقریبأ 6000 زبان مختلف وجود دارند که هر کدام بعنوان یک خزینه فرهنگی محسوب می شوند.حدود نیمی از زبانهای دنیا در معرض نابودی هستند. ومرگ هر زبان به معنای از دست دادن مجموعه ای از فرهنگ و تاریخ و آداب و رسوم گروهی از ساکنان کره زمین است.               

        زبان شناسان شناخته شده ای مانند خانم کاتلین هوگ که استاد زبان شناسی دانشگاه استرالیای جنوبی است عقیده دارد که اهمیت زبان مادری در احساس امنیتی است که که به افراد می دهد زیرا افراد احساسات خود را به زبان مادری بهتر بیان می کنند. همچنین گفته می شود کسانی که نمی توانند از زبان مادری خود بعنوان عامل آموزشی استفاده کنند معمولأ بعدها در زندگی با مشکلات زیادی در امر تحصیل و اشتغال مواجه می شوند(روزنامه شرق 1/12/90).                     

      مسئله زبان مادری در مورد آشوریها نیز مسئله ای حیاتی بشمار می رود. زبان آشوری که از قدیمی ترین زبان های جهان است تقریبا در اکثر کشورها با مشکلات مربوط به آموزش مواجه است. از آنجا که هر فرد برای نیل به اهداف آموزشی خاص نیازمند دستیابی به مهارت زیادی در زبان مادری است و بدون آن زندگی عقلانی وی دچار محدودیت های زیادی می شود و در نتیجه استفاده از زبان مادری تقریبأ در آموزش همه کودکان جهان ضروری است می توان به اهمیت آموزش زبان مادری در جامعه آشوری پی برد.زبان آشوری یکی ازشاخه های زبان آرامی بشمار می رود که نقش مهمی در پیدایش تمدن و تاریخ بشری و همچنین انتقال تمدن غرب به شرق داشته است. دانشمندان سریلنی (آشوری ) با ترجمه متون فلسفی و پزشکی یونان به سریانی و سپس از سریانی به عربی عامل این انتقال بودند. مانی نویسنده کتاب ارژنگ  نیز شش جلد ازکتابهای خود رابه زبان سریانی نوشت. این زبان ازطلوع تمدن تا کنون به حیات خود ادامه داده است. از زمان فروپاشی امپراطوری آشور تا کنون هیچ عاملی نتوانسته است آن را نابود کند وهنوز چند میلیون تن در کشورهای مختلف جهان به این زبان حرف می زنند، شعر می گویند، داستان و مقاله می نویسند و به واسطه آن نیایش می کنند.                    

  در واقع تمام آشوری ها، کلدانی ها و سریانی ها نگران آینده زبان خود هستند زیرا علاوه بر مشکلات روان شناختی که قبلأ  به آنها اشاره شد، با این نگرانی نیز مواجه هستند که در صورت از بین رفتن زبان مادریشان هویت قومی آنها نیزدچار نابودی شود. و این خود به احساس نا امنی که پروفسور هوگ به آن اشاره کرده است دامن می زند. و نتیجه این احساس نا امنی بناچار انزوا طلبی و از دست دادن فرصت های مختلف در زندگی خواهد بود.هر چند آشوری ها در تمام کشورهایی که سکونت دارند با تمام نیروی خود در جهت آموزش  زبان مادری و تقویت هویت قومی خود می کوشند.اما پرسش این است که آیا این می تواند کافی باشد؟. بدون شک این امر خطیر همت والایی را می طلبد. اما نکته مهم این است که هر آموزشی نیازمند یک مدیریت قوی و پرورش آموزگاران  متخصص و همچنین برپایی کلاس وتهیه کتاب و جزوه و سایر نیازهای آموزشی است که تمام این موارد ارتباط مستقیم با بودجه مالی دارد. جامعه آشوری هنگامی می تواند در امر آموزش زبان مادری موفق شود که بر مشکلات فوق غلبه کند. و همه اینها در گرو جدی انگاشتن آموزش زبان مادری است. لازم به ذکر است که سازمان یونیسف زبان سریانی(آشوری) را در رده زبانهای در خطر انقراض (که محتاج پشتیبانی هستند) قرار داده است و این خود می تواند موجب امیدواری باشد اما در نهایت همت ما آشوریها  تعیین کنننده است.       

        

                                عشق

     عشق یعنی ناکامی ها را تجربه کردن

     عشق یعنی در را بروی معشوق گشودن

     عشق یعنی ترانه معشوق را سرودن

     عشق یعنی صدای شرشر باران را شنیدن

     عشق یعنی نوای چکاوک ها را گوش دادن

     عشق یعنی صدای جیرجیرک ها  را شبانه شنیدن

     عشق یعنی گلهای صحرایی را بوئیدن

     عشق یعنی ترانه سوته دلان را از کوچه باغ شنیدن

     عشق یعنی نوای نی لبک را از دور شنیدن

     عشق یعنی هی هی شبانان را به گله شنیدن

     عشق یعنی فانوس بدست بدنبال ره گم کرده ای گشتن

     عشق یعنی گم کرده راهی را به مقصد رساندن

                                                سیروس هرمزی

                تأثیر زبان سریانی در فارسی

ܡ:

ܡܲܠܟܵܐ: ܡܲܠܟܘܿ: ازmagku   اکدی گرفته شده و بمعنای شاه است. در فارسی بصورت مَلِک آمده است.

ܡܸܐܟܼܘܼܠܬܵܐ: ماخولتا بمعنای خوراکی. ماکول و ماکولات درفارسیاز آن است.

ܡܓܼܘܼܫܵܐ: مغوشا به معنای مغ. در فارسی به صورت مجوس است.

ܡܓܼܲܠܬܵܐ: مغلتا به معنای وسیله خبر دادن است. در فارسی مجله است .

ܡܲܓܵܢ: مگان به معنای رایگان. در فارسی بصورت مجانی است.

ܡܲܕܒܚܵܐ: مدبخه  محل ذبح کردن  حیوانات نذری و در فارسی بصورت مذبح است

ܡܕܝܼܢ݇ܬܵܐ:مدیتا یا شهر که در فارسی بصورت مدینه است.

ܡܲܕܪܲܣܵܐ: مدرسا که ریشه اکدی دارد و در آرامی بصورت ܡܲܕܪܲܫܬܵܐ در آمده است. در فارسی  بصورت مدرسه است.

ܡܲܗܪܵܐ: مَهرهَ بمعنی مَهر و جهاز. از ریشه اکدی mahiru   ومنظور از آن  پولی است که باید از داماد گرفته شود. 

ܡܘܼܗܵܒܼܬܵܐ: موهَوتا ار ریشه ܝܵܗܸܒܼ است بمعنای اعطا شده که در فارسی بصورت موهبت مورد استفاده دارد.

ܡܘܼܚܵܐ: موخا به معنی مغزکه در فارسی به صورت مخ است.

ܡܘܼܣܝܼܩܵܐ: موسیقا بمعنی نوا و آهنگ. در فارسی بصورت موسیقی است.

ܡܲܫܟܵܐ: مشکا بمعنیکیسه پوستی که از mashku  اکدی مشتق شده و  درفارسی  بصورت مشک است

ܡܘܼܪܵܐ: مورا بمعنی ماده ای معطرکه از درخت مر یا حنظل گرفته می شود. از ریشه اکدی marru . در فارسی بصورت مر است. 

ܡܘܼܪܵܢܵܐ: مورانا نام درختی است بنام اش یا زبان گنجشک که از ریشه اکدی murranu اخذ شده و درفارسی بصورت مَران مورد استفاده قرار می گیرد.   

ܡܘܼܪܝܼܵܐ: ܫܘܼܫܡܝܼܢܵܐ: موریا بمعنی موریانه، در فارسی هم همین است.

ܡܘܼܫܟܵܐ: موشکا به معنی نوعی ماده خوشبو که از آهو می گیرند. ریشه این لغت ازmusshukanu  اکدی بوده و در فارسی  مُشک است.

ܡܵܘܬܵܐ: موتا بمعنی مرگ از ریشه اکدی mutu  است. در فارسی بصورت موت  وارد شده است.کلمه  ܡܝܼܬܵܐ هم بمعنای مرده است که میت در فارسی از آن است.

ܡܚܝܼܠܵܐ: مخیلا بمعنی ضعیف است که در فارسی بصورت محیل و زیرک در آمده  است.

ܡܚܘܼܛܵܐ: مخوطا بمعنی انف و بلغم. ودر فارسی بصورت مخاط است.

ܡܙܵܓܼܵܐ: مزاغا بمعنی مخلوط کردن. کلمه امتزاج از این لغت است

ܡܝܼܠܵܐ: میلا  به معنای 1609 متر است که از malanu  اکدی گرفته شده بمعنای منزل و جای فرود آمدن و بصورت مایل مورد استفاده دارد.

ܡܝܼܠܵܐ: میلا بمعنای آبی . ریشه این لغت از lallangu اکدی است و در فارسی به صورت نیل و نیلی استفاده می شود.

ܡܝܼܣܘܼܪܵܐ: میسورا به معنای ماسوره که در اصل لوله ای از نی است که نخ را بطور شل دور آن می پیچند تا به آسانی برای بافتن رد شود. از  ریشه  mazuru اکدی است.

ܡܲܠܲܐܟܼܵܐ: مَلَخَا بمعنی فرشته. در فارسی بصورت مَلِک استعمال می شود.

ܡܲܠܵܚܵܐ: مَلَخا بمعنی  کارگر کشتی است و ملوان. از ریشه اکدی

mallakhu   بوده و در  فارسی بصورت ملاح در آمده است.

ܡܸܠܚܵܐ: ملخا بمعنای نمک که از malu اکدی گرفته شده و در فارسی

بصورت ملح و املاح مورد استفاده است.

ܡܠܵܛܵܐ: ملاطا بمعنی گل . در فارسی همان ملاط است

ܡܲܠܵܠܵܐ: مَلَله به معنی سخنگو و سخندان است. لغت ملا  از آن است.

ܡܿܢ: مَن بمعنای واحد وزن معادل سه کیلو( دو رطل) از manu  اکدی آمده است.

ܡܲܢܓܵܢܝܼܩܵܐ: مَنجَنیقه بمعنای وسیله سنگ انداز. در فارسی منجنیق است.

ܡܲܢܕܸܠܵܐ: مندیله بمعنی دستمال. در متون ادبی فارسی مورد استفاده قرار می گرفته است.

ܡܲܢܵܪܵܐ: مَنارا به معنی محل سوختن وشمعدان. از ریشه ܢܵܝܸܪ بمعنای شعله ور شود  آمده و در فارسی بصورت مناره است

ܡܸܣܟܸܢܵܐ: ܡܸܣܟܸܢܘܼܬܵܐ: مِسکینا و مسکینوتا بمعنی  فقیر و فقر . در فارسی بصورت مسکین است.

ܡܲܣܬܵܐ: مَستا بمعنی شیر بسته شده که در فارسی بصورت ماست است.

ܡܲܣܬܵܐ: مَستا بمعنی کافی است که کلمه سرمست شدن از این است.

ܡܲܥܒܼܪܵܐ: ماعورا یا ماعبرا به معنی محل عبور که در فارسی بصورت معبر تلفظ می شود.

ܡܲܥܝܵܪܵܐ: مَعیارا به معنی مقیاس کردن از ریشه ܥܵܝܸܪ است و در فارسی همان معیار است.

ܡܩܵܘܵܠܬܵܐ: مقَوَلتا به معنای قول دادن و عهد کردن است که در فارسی بصورت مقاوله مورد استفاده است.    

ܡܩܵܡܵܐ: مقَما به معنای جایگاه . در فارسی بصورت مقام تلفظ می شود.

ܡܲܩܵܪܵܐ: مَقارا به معنی نوک . در فارسی بصورت منقار است.

ܡܵܪܵܐ: مَرَه بمعنای آقا و صاحب. در فارسی بصورت میر درآمده است.

ܡܲܪܓܵܢܵܐ ܘܡܲܪܓܵܢܝܼܬܵܐ: مَرگَنا به معنی مروارید وجواهر که در فارسی

بصورت مرجان وارد شده است.

ܡܲܪܕܵܐ: مَردا به معنای آن که یاغی شده و از ریشه ܡܵܪܸܕ است . در فارسی بصورت مرد است بمعنای شجاع.

ܡܲܪܙܵܐ: مَرزا بمعنای کناره و لبه . لغت مرزدر زبان فارسی از این است. کلمه ܡܲܪܙܒܵܢܵܐ هم بصورت مرزبان در فارسی استفاده می شود.

ܡܲܪܥܵܐ: مارعا بمعنی بیماری از کلمه موروصmurus اکدی نشأت گرفته است و در فارسی بصورت مرض است.

ܡܪܵܪܵܐ: مرارا بمعنی تلخ شدن که در فارسی بصورت مرارت است.

ریشه این لغت از مَر اکدی است بمعنای تلخ.

ܡܵܫܵܐ: ماشا بمعنی لوبیا و حبوبات،از ریشه اکدی amushu است که درفارسی بصورت ماش مورد استفاده است.                             

ܡܲܫܛܵܐ: مَشطا به معنای آرایشگر که از ریشه اکدی maldu

آمده و در عربی ل به ش تبدیل شده و لغت مشاطه از آن است.

ܡܲܫܩܵܐ: مَشقا به معنی آنچه که از ریشه ܫܵܩܸܐ است به معنای قلم زدن و در فارسی بصورت مشق در آمده است.

ܡܲܬܝܼܢܵܐ: مَتینا بمعنای آهسته  که در فارسی بصورت متین است.

ܡܲܬܠܵܐ: مَتلا به معنی آنچه که گفته شده از ریشه ܡܵܬܸܠ و در فارسی بصورت متل ومثل استفاده می شود.

ܡܲܬܩܵܠܵܐ: مَتقَلا به معنی وزن شده از ریشه ܬܵܩܸܠ یعنی وزن کند. در فارسی بصورت مثقال است.

ܡܸܬܬܵܐ: ܡܲܬܥܵܐ: مَتا بمعنی کالای مفید است و کلمه متاع فارسی از آن اخذ شده است.   

                                                                                                  

                    اسطوره های بین النهرینی

                   (گیلگمش و توفان)                

                              ادامه از شماره قبل

  
 اما گیلگمش تسلیم وسوسه این الهه نمی شود و با صراحتی کوبنده به شرح سرنوشت عشاق پیشین او می پردازد: دوموزی که هنوزگریان است، پرنده خوش نقش ال لولوکه اوبالش را شکسته  است، شیر که برای او دو هفت چاه کند، اسب که او را شلاق زد، سُک زد و تازیانه زد و مقدر کرد که هفت منزل را بدون توقف چهار نعل بدود، چوپان، گله دار، چوپان بزرگ که به یک گرگ تبدیل شد، و سرانجام باغبان پدرش ایشول لانو که برای او سبدهای خرما می آورد، و او را به یک قورباغه تبدیل کرد." و اما در مورد من؟ تو با من عشق ورزی خواهی کرد و سپس با من نیز چون آنها رفتار خواهی کرد!"                                          

     اشتار به چنین سخنان صریحی خو ندارد، او برانگیخته به آسمان باز می گردد و از پدرش آنو می خواهد که گاو آسمان را به کمک او بفرستد تا گیلگمش را نابود سازد. تهدید های خوفناک او: " من رو به سوی قلمروهای دوزخی خواهم کرد، من مردگان را بر خواهم انگیخت، و آنها زندگان را خواهند خورد، من شمار مردگان را از زندگان فزون خواهم کرد." کارگر می شود و او در حالی که افسار گاو آسمان را در دست دارد وارد اوروک می شود.                                                        

   پائین در کنار رودخانه گاو نعره ای می کشد، شکافی گشوده می شود و یکصد مرد  جوان اهل اوروک را می بلعد، سپس دویست جوان و سپس سیصد جوان را به کام می کشد. بار دیگر نعره می کشد، شکاف دیگری دهان می گشاید و یکصد جوان اهل اوروک و سپس دویست جوان دیگر و سپس سیصد جوان دیگر را می بلعد.   آنگاه که سومین نعره را می کشد، شکافی دهان می گشاید،

     و انکیدو در آن می افتد.                                          

اما انکیدو به بیرون جست می زند، وشاخ های گاو آسمان را به دست می گیرد.  گاو آسمان، آب دهان خود را به صورت او تف می کند.    و با دم کلفت خود تپاله اش را به هوا می پراکند.     انکیدو، نیمه کور، از گیلگمش یاری می طلبد، و گیلگمش      شمشیر خود را درگردن گاو می نشاند. آنها دل و روده گاو را بیرون می کشند.  ایشتار برفراز دیوار اوروک، آغل گله، می رود.     او دیوانه از خشم زبان به نفرین می گشاید.    " آن مرد، گیلگمش که بر من تاخت، گاو آسمان را کشت!"                                                             

     انکیدو سخنان ایشتار را شنید،                                   

     کتف گاو آسمان را برکند و به طرف ایشتار پرتاب کرد:  

    " اگر می توانستم مانند این کتف بر تو دست یابم،           

     همین کار را با تو می کردم،                                     

     روده هایش را به بازوانت آویزان می کردم!                 

     ایشتار به گریه و زاری بر کتف گاو آسمان نشست.        

   گیلگمش هنرمندان اوروک را برای تحسین شاخ های گاو فرا می خواند و سپس شاخ ها را تزئین می کند. او آنها را به پدرش لوگل بنده تقدیم می کند. دوپهلوان در فرات خود را می شویند وپیروزمندانه  خیابان های اوروک را سواره می پیمایند.                                               

صبح روز پس از نبرد بزرگ با گاو آسمان انکیدو خواب خود را برای گیلگمش بازگو می کند. بدشگونی این خواب آشکار است.                   

     "آه برادر، شب گذشته چه خوابی دیدم!                      

     آنو، ان لیل، اِآ وشه مش آسمانی گرد آمده بودند.           

     و اِآ به ان لیل گفت: آنها همانطور که گاو آسمان را     کشتند، خومببه را نیز کشتند که از کوه های جنگل سرو         حفاظت  می کرد."                                                

     و آنو گفت: یکی از آنها باید بمیرد."                         

     ان لیل پاسخ داد: بگذار انکیدو بمیرد اما گیلگمش نمیرد."

   گیلگمش به سخنان دوست خود گوش فرا می دهد و اشک از چشمانش

سرازیر می شود. او می رود تا به درگاه خدایان بزرگ نیایش کند. انکیدو بر سرنوشت خویش لعنت می فرستد، و بخصوص شم خت را لعنت می کند که در وحله اول او را فاسد کرده است. شه مش به نیابت از شم خت چنین پاسخ می دهد:                                                        

      " انکیدو، چرا روسپی من شم خت را لعنت می کنی،     

     که خوراک خدایان را به تو داد،                                

     که آبجو پادشاهان را به تو داد،                                 

    که جامه فاخربر تو پوشاند،                                      

    و سپس رفیق خوبی چون گیلگمش به تو داد؟               

     و حالا گیلگمش، رفیقی که چون برادر تو است              

     تو را در بستری بزرگ می خواباند                            

     تو را در بستری از مراقبت های عاشقانه می خواباند      

     و تو را در خانه ای آرام مأوا داده است. خانه سمت چپ.

     شاهزادگان زمین بر پای تو بوسه می زنند.                   

        او مردم اوروک را وادار خواهد کرد که برای تو گریه  کنند، برای تو مویه کنند و خودش پس از مرگ تو چهره     خود را از یاد خواهد برد                                        

   او فقط با جامه ای از پوست شیر آواره بیابان ها خواهد شد."                                                                  

   خشم انکیدو فرو می نشیند، او شم خت را می بخشد. او بیمار می شود و بار دیگر خواب می بیند که مرده و به جهان زیرین فرود آمده است. به مدت دوازده روز در بستر بیماری می افتد و هر روز ضعیف تر می شود.  در آغاز لوحه هشتم، گیلگمش با رفیق خود وداع می کند. وی همه آنهایی را که بر او خواهند گریست فهرست می کند: سالدیدگان اوروک،

دشت باز، کشتزارها، مورد و درختان سرو و کاج:                           

"  آنها بر تو خواهند گریست، خرس، کفتار، پلنگ، ببر،   

                    گوزن نر، یوزپلنگ، شیر، گاوهای وحشی، آهو،  بزکوهی، گوسفند و سایر حیوانات وحشی دشت باز،      

                    بر تو خواهند گریست، فرات پاک، که آبش را در مشک   می کردیم و با آن خود را تازه می کردیم .                   

                    آنها بر تو خواهند گریست،جوانان شهر بزرگ، جوانان اوروک، آغل گوسفندان، آنها که دیدند چگونه ما گاو آسمان را بر زمین زدیم..."                                     

   اما انکیدو دیگر نمی شنود:                                                       

     " اکنون این چه خوابی است که ترا در بر گرفته است؟"  

   به من نگاه کن، تو! تو دیگر گوش نمی کنی!                

     اما او نمی تواند سرش را بلند کند.                             

   بر قلبش دست می گذارم،  اما دیگر از تپیدن باز مانده     

     است."                                                                

     انکیدو مرده است و گیلگمش به همه سرزمین ها جارچی می فرستد

 تا مجسمه ای ارزشمند از رفیقش بسازند، مجسمه ای از مس، نقره ،      جواهرات، لاجورد وطلا.(  ادامه در شماره آینده )

                                                     

                جایگاه زن در جامعه آشوری

                                                شامیرام داودپوریان

    در کشورهای مختلف جهان جهت بزرگداشت مقام زن، روزی خاص بنام روز زن نامگذاری شده است.در کشور ما روز تولد حضرت فاطمه و در جامعه آشوری ایران روز یادبود حضرت مریم تحت عنوان روز مادر جشن گرفته می شود. هشتم مارس نیز در سراسر جهان بعنوان روز زن شناخته شده و همه این مناسبت ها با هدف گرامیداشت مقام زن تعیین شده است. بدون شک زنان نیمی یا بیش از نیمی از جامعه جهانی را تشکیل می دهند. ونمی توان تصور کرد که وجود این نیمی از جهان در زندگی انسانها بی ثمر باشد. در کشورهای مختلف جهان زنان از موقعیت  یکسانی برخوردار نیستند. در بعضی کشورها زنان هنوز انسان درجه دوم شمرده میشوند، ازحق رأی برخوردار نیستند و یا اینکه حق رانندگی ندارد ودربرخی دیگر با وجود ادعای مساوات هنوز به  زنان بصورت یک کالا نگاه می شود. اما واقعیت این است که زنان در دنیای کنونی موقعیت بسیار متفاوتی نسبت به چند قرن پیش دارند. تحصیل علم و تقبل مسئولیتهای شغلی موجب قرار گرفتن زنان در جایگاهی بالاتر از جایگاه قبلیشان شده است. اما مقاومت ها و مخالفت هایی که در مقابل این ارتقا جایگاه صورت می گیرد موجب بروز نا آرامی ها و تنش هایی در جوامع سنتی می شود.                  هم از این رو  امروزه سازمان ها و انجمن های متعددی در رابطه با احقاق حقوق زنان ، برابری زن و مرد و یا کمک به زنان ستمدیده فعالیت می کنند. اما با وجود موثر بودن فعالیت های آنها می توان گفت که  زنان تا رسیدن به جایگاه واقعی خود راه درازی در پیش دارند.    

   جهت بررسی جایگاه  زن آشوری باید  نقش او از زمان باستان تا به امروز مورد بررسی قرار گیرد. مطالعات خاور شناسان در

زمینه بخوبی نشان می دهد که زن آشوری(وباب از نقش قابل ملاحظه ای برخوردار بوده است.در سال 1839 زمانی هنری لایـارد الـواح کاخ آشـور بانیپـال را از زیـر خـاک بیرون آورد بـا مطالعه آنها متوجه  شد که زنان آشوری نسبت به زنان اقوام دیگر آن دوران از آزادی بیشتری برخورداربوده اند و این نکته را از متونی که در آنها اشاره به عدم ممانعت زنان از شنا کردن در رودخانه ها شده بود کشف کرد .متون تاریخی کشف شده در بین النهرین حاکی از این هستند که در دربار شاهان آشور وبابل، زنان در نقش ملکه و کاهنه از مقام بالایی برخوردار بوده اند وجدا از مقام ملکه، زنان در چند حرفه حضور داشته وایفای نقش می کردند. در این متون از زنان:              

آهنگر(napikhtu) ، سنگبر (Pallisu)آرایشگر(Gallabtu)، مامور اجرایی(Kurgarrutu)، عطرساز(Muraqqitu)، ساقی(shaqitu)، نانوا(Apitu)،شیرینی پز(Karkadintu)،(shihlu)رنگرزIshpaztu)) پرستار  (Taritu)پیشگو (Raqqamu)وکاهنه نام برده شده است. البته در کنار این تعداد بسیاری بعنوان خدمتکار ، آشپز،برده و یا زنان خانه دار زندگی می کردند.

   ملکه که سه گه لو,(Segallu)  نامیده می شد،از قدرت قابل توجهی برخوردار بود که این قدرت او در مکاتبات و اسناد تاریخی منعکس شده است. در این زمینه می توان از 10 ملکه نام برد که نقش قابل توجهی در امور کشوری داشته اند. بطور کلی ملکه ها وظایف متعددی داشتند ودر امور حکومتی دخالت می کردند. ملکه آشور بانیپال بنام Mullissu – mukanishat – ninua  و لابا (Laba)  ملکه تیگلات پیلاسار و آتالیا(Atalia)   ملکه سرگون دوم وناگیا(Nagia)  ملکه سناخریب وملکه سمیرامیس (Sammu – Ramat) که ملکه شمشی ادد  سوم بود، از این موارد بشمار می روند. سمیرامیس یک شخصیت تاریخی است که  اصل و منشا او کاملأ مشخص نشده.  اما اولین بار از طریق آشور شناخته شده است. او بعنوان نایب السلطنه  فرزندش ادد ـ

نیراری سوم فعالیت کرده است.سمیرامیس در نوشته های بروزوس، هرودوت، دیادوروس و نیکولاس دمشقی ظاهر شده است.ملکه ناگیا (همسر سناخریب)برای پسرش کاخی در نینوا بنا کرد و در دستیابی به اهداف پسرش اسرخدون اور ا یاری می کرد.ملکه ها و هم چنین ملکه های مادر نقش قابل توجهی در امپراطوری داشتند زیرا در متون کشف شده ذکر شده است که صدها نفر تحت فرمان آنها بودند.

   در دوران امپراطوری آشور و بابل حاکمیت بعضی از قبائل را زنان بعهده داشتند و شاراتو(Sharratu) به معنی حاکم نامیده می شدند و با آزادی و اختیارات کامل حکومت می کردند. از این حاکمان(که غیر آشوری بودند) می توان اززبیبه(Zabibe)  وشارات آیا(Sharrat Aia)  وسمسی(Samsi)  در زمان پادشاهی  تیگلات پیلاسار  سوم،   بارسیپیتو(Barcipitu) و ای یا تی یه (Iati”e) درزمان سرگون دوم و همچنین ته ال هونا (Te”elhuna) وآپکالاتا (Apkallata) وتابوآ (Tabu”a)را در زمان سناخریب نام برد. یکی از اینها سمسی بر علیه آشوری ها شورش کرد و تیگلات پیلاسار افراد او کشت و شورش را سرکوب کرد.بورسیپیتو یک رهبر کلدانی بود که با قبیله کلدانی بت دکوری ارتباط داشت. ادیه(Adiya)  یک ملکه عرب بود که بعنوان عامل همسرش فعالیت می کرد اما رئیس قبیله نبود. این زنان در جنگ ایفای نقش می کردند و در دیپلماسی و تجارت نیز دست داشتند.

   زنان دیگری که در دربار شاهان آشور و بابل صاحب رتبه و مقام بودند عبارتند ازندیمه ها که بعنوان مدیران حرم هم شناخته می شدند. ونام رسمی آنها شکینتو(Shakintu) بود.این زنان مقام و موقعیت بالایی داشتند و می توانستند صاحب سرمایه باشند و دست به فعالیتهای اقتصادی بزنند.آنها  می توانستند در خرید و فروش زمین و برده فعالیت کنند، پول قرض بدهند و یا بعنوان ضامن فعالیت کنند.مقام شکینتو به زنانی داده میشد که از نجبا بودند. بعلاوه این زنان می توانستند بعنوان شاهد در مراجع قضایی حضور یابند.

   له هی نوتو(Lahhinutu) نیز یک مقام رسمی در دادگاه ملکه بود .

او خزانه دار بود و در امور اقتصادی ملکه دخالت می کرد.زنان

 موزیسین هم بعنوان نوآرتو(Nuartu)  ونرگه لوتو(Nargallutu) در

فعالیت های کاخ نقش داشتند.خدمتکاران قصر یا آمات اکالی (Amat – Ekali) هم جزو زنان فعال در قصر بودند.

   اما بدور از دربار،یک زن آزاد آشوری تا هنگام ازدواج در خانواده تحت قیمومیت پدرش زندگی می کرد و پدر حق داشت  هرگاه که لازم بداند او را به ازدواج مردی که خود تشخیص دهد دربیاورد، حتی اگر در خدمت یک نفر سوم بود (بخاطر بدهی پدرش). هدف از ازدواج تحصیل وارث برای مرد بود. مرد می توانست زن را جهت ادای قرض خود بفروشد. زنان خانواده های ثروتمند وضعیت بهتری داشتند. آنها در تجارت دخالت می کردند. زنان مطلقه قید وبند کمتری نسبت به زنان متاهل داشتند و زنان هاریمتو (ناپاک) و همچنین زنان جادوگر تقریبا مستقل بودند. برخلاف دربار شاه که زنان متعددی در حرم زندگی می کردند، تک همسری شکل عادی در زندگی مردم بود. اما ازدواج دوم از میان برده ها هم گاهی بوقوع می پیوست. در این صورت عنوان زن رسمی به زن اول تعلق داشت. حق ازدواج دوم( با یک اسیر زن)در قانون حمورابی به بابلیها داده شده بود.و این زن دوم زن رسمی به حساب نمی آمد و همیشه رتبه پائین تری نسبت به زن اول داشت.

   هر چند زنان آشوری و بابلی خرید و فروش نمی شدند اما بهر حال موارد نادری هم وجود داشته است. بعنوان مثال یکی از اسناد آشوری حکایت از این داشته که یک زن با نام نی ته شارو زنی بنام نین لیل هاتسینا را برای ازدواج با پسرش به قیمت شانزده شِکِل نقره خریداری کرده و این خرید طی قراردادی رسمی صورت گرفته است. هنگام ازدواج به عروس هدیه ای ویژه بنام تیربیتو(Tirbitu) داده می شد که مایملک خودش می شد حتی در صورتی که شوهرش اورا طلاق می داد. گاهی از اوقات یک زن را با پول جهت ازدواج می خریدند. بعد از ازدواج زن می توانست در خانه پدرش بماند یا به خانه شوهرش برود. مرد به زنش مبلغی بعنــوان دومه کی (Dumaki) جهــت نگـهداری از خانه می داد و اگر مرد فوت می کرد این مبلغ به شرطی برای زن می

خانه می داد و اگر مرد فوت می کرد این مبلغ به شرطی برای زن می مانــد که مـــرد برادر یا پسری نداشته باشد. اگــر زن و شوهر به خانــه شوهر می رفتند زن با خودش جهیزیه یا شیرقو(Shirqu) می آورد و هدایایی نیز دریافت می کرد. واین جهیزیه (شامل طلا و نقره یا سرب و همچنین لباس وخوراکی های ویژه که در مراسم عروسی صرف می شد) مایملک او بود و برادران شوهرش نمی توانستند ادعایی برآن داشته باشند.وظیفه زن، نگهداری از خانه و تربیت فرزندان بود. اگر شوهر زن فوت می کرد فرزندانش باید از او مراقبت می کردند و اگر فرزندی نداشت از او خواسته می شد که خانه را ترک کند.                                                         

     بهر حال تاریخ شناسان متخصص در آشور شناسی از جمله سنَا گرادوSanna Gradu  از دانشگاه هلسینکی با بررسی  مدارک  متعدد مربوط به آن دوران به این نتیجه رسیده اند که زنان آشوری و بابلی از موقعیت اجتماعی بسیار قابل توجه و دور از انتظاری برخوردار بوده اند.  پس از سقوط امپراطوی آشور و بابل و بعلت فقدان مدارک و اسناد از زندگی آن اعصار اطلاعاتی چندانی جهت بررسی نقش زنان در دسترس نیست . اما مسلما در زندگی سختی که این قوم در طی قرون بعد داشته  زنان نیز مانند مردان جامعه خود رنج بسیار برده اند.

                                                دامه مطلب در شماره آینده                                   

گفتگو با "ماردین اسحاق"

ماردین اسحاق یک جوان آشوری بیست وچهار ساله است که درمقطع فوق لیسانس در رشته زبان سریانی دانشگاه آکسفورد تحصیل می کند. وی تا کنون یک کتاب رمان نوشته  و چندین مقاله منتشر کرده است.   خانم دکتر هلن ساخو که از همکاران بولتن شامیرام هستند مصاحبه ای اختصاصی با ایشان انجام داده اند که به حضور خوانندگان عزیز تقدیم میشود.                                                      

س: با تشکر از اینکه وقت خود را به بولتن شامیرام اختصاص داده و پذیرفته اید که با ما مصاحبه کنید، لطفأ مختصری درباره خود و فعالیتهایتان قبل از ورود به آکسفورد توضیح دهید.                           

ج: مادرم آشوری ایرانی و پدرم آشوری عراقی است. من متولد لندن هستم و کودکی و نوجوانیم در روستای کوچکی در حومه لندن گذشته است. پس از اتمام دبیرستان در دانشگاه کمبریج قبول شدم و مدرک لیسانس خودم را دررشته ادبیات انگلیسی از آنجا گرفتم. پس از اتمام دانشگاه یک کتاب رمان نوشته ام که بزودی چاپ خواهد شد. سفرهای طولانی هم به نقاط مختلف دنیا و بویژه خاورمیانه کرده ام.                 

س: علت اینکه زبان سریانی را برای تحصیل انتخاب کرده اید چیست و آیا این انتخاب ربطی به علاقه کلی شما به شعر و ادبیات دارد؟            

ج: ادبیات همواره مهمترین مسئله در زندگی من بوده. من میخواستم دنیای ادبیات یعنی دنیایی که برای من اساسأ به زبان انگلیسی وجود داشت ، را با زبان مادریم یعنی زبانی که در خانواده و توسط  همکیشانم صحبت میشد بیامیزم.می خواستم بدانم که در کتابها ی ادبی سریانی چه چیزی  نوشته شده است.                                                           

                                                               

س: اهمیت زبان سریانی در چیست و چرا کماکان در معتبرترین دانشگاههای جهان تدریس می شود؟                                      

ج: اهمیت  زبان ما چندین علت دارد. برای مدتهای طولانی این زبان زبان رسمی بخش عظیمی از دنیای متمدن (از فلسطین تا ایران)    بشمار میرفت. در کنارزبان یونانی، سریانی احتمـالأ مهمترین زبان در تاریخ   مسیحیت نیز می باشد زیرا در شکل اولیه اش توسط حضرت مسیح و پیروانش تکلم می شده و زبانی است که بخش قابل توجهی از مطالب دینی با آن نوشته شده است. علاوه بر این زبانی است که تأثیر بسیار عمیقی بر زبانهای دیگر گذاشته و این تأثیر بطور خاصی در زبان عربی دیده می شود. ولی سریانی تأثیر زیادی هم بر فارسی، یونانی، عبری و ارمنی داشته است. اما اهمیت دیگر این زبان در این است که در اشکال مختلف خود در اقصا نقاط جهان از هند تا اهواز و استکهلم مورد استفاده روزمره قرار می گیرد که بخودی خود بسیار قابل توجه است و توجه هر مغز کنجکاوی را به خود جلب می کند.بنظر من سوال باید این باشد که با توجه به اهمیت این زبان چرا در دانشگاه های بیشتری تدریس نمی شود که احتمالأ به دلایلی مانند عدم بودجه و استاد و غیره مربوط می شود که شامل خیلی از رشته ها می شود و مختص زبان آشوری نیست.           

س: نظرتان در مورد دانشگاه آکسفورد و روش تدریس آن چیست؟       

ج: آکسفورد دانشگاه بزرگی است با میراثی خارقالعاده و پر از دانشمندان متعهد و تاریخ ساز. روش تدریس آن را در کمبریج نیز تجربه کرده بودم و آنرا بسیار می پسندم زیرا ماهیتأ هیچ مقوله کوچکی را به خاطر کوچک بودن و یا هیچ پدیده بزرگی را به خاطر کلی بودنش نفی نمی کند و به آموزنده اجازه می دهد که مسئولیت آموزش خود را به عهده بگیرد. کلاس ها بسیار کوچک هستند و تبادل بین دانشجو و استادان بیشتر بصورت بحث می باشد و در راه حقیقت جویی هیچ چیزی مانع دانشجو واستاد نیست. در ضمن افتادگی و فروتنی استادان را هم بسیار می پسندم برای مثال استاد فعلی من که متخصص زبان آرامی است(که

چند قرن زبان رسمی ایران منجمله هخامنشیان بوده) روزی که همدیگر را ملاقات کردیم، به من گفت:" ببین من از اینکه ریشه زبان مادریت را به تو یاد می دهم عذرخواهی می کنم."و من به او گفتم" نگران نباش. اگر مایل باشی من در عوض آشوری مدرن را ( که  خاطر نشان کردی که می خواهی بیشتر بشناسی ) به تو یاد خواهم داد".                         

س: آیا شما تنها دانشجوی این رشته هستید؟                    

ج: من و یک نفریونانی کانادایی این زبان را بطور تخصصی می خوانیم ولی تعداد بیشتری که مشغول مطالعات عربی، بایزانتانی، مطالعات عبری، مطالعات دینی، دین شناسی و غیره هستند نیز این زبان را به درجات مختلف یاد گرفته اند.                                                       

س: بعنوان یک جوان که متولد ایران و یا یکی از کشورهای خاورمیانه نیست چه عواملی مشوق شما در حفظ زبان مادریتان بود؟                  

ج: من آشوری را در منزل و در کنار خانواده ام یاد گرفتم و مانند همه کودکان و نوجوانان که به یک اقلیت تعلق دارند دو زبانه بودم. من هم گاهی در خانه از لغات انگلیسی استفاده می کردم اما پدر و مادرم همواره یک یا چند لغت معادل به زبان آشوری به من یاد می دادند و اصرار می کردند که زبانها قاطی نشوند.آنها همیشه از اهمیت هویت های تاریخی و از اهمیت زبان در این هویت ها می گفتند و اینکه اگر مانند هر قوم دیگری نسبت به اصل و نسب خود بیگانه شویم آینده ای بی طعم و بو خواهیم داشت.تدریس صبورانه زبان، لغت به لغت و نکته به نکته، و مرتبط کردن این پروسه با پرورش هویت هایی که ماوراء اکثریت و اقلیت است و از اقلیت بودن شرمنده نیست، روی من و همچنین کودکان آشوری و غیر آشوری و همچنین والدینشان  که با ما در ارتباط بودند اثر عمیقی گذاشت. هر چند که در آن زمان ها بارها آرزو می کردم که ای کاش همه می توانستیم به  راحتی به زبان انگلیسی تکلم کنیم و من از یادگیری این زبان عجیب که ظاهرأ بدبختی تاریخی زیادی نیز بهمراه دارد خلاص شوم! البته همگی این احساسات عادی هستند و می توان با روشهای تدریسی مثبت آنها را آرام کرد. برای مثال در آشپزخانه منزل ما همیشه یک تخته سیاه کوچکی بود که هراز گاهی روی آن لغت یا    حرفی بزبان آشوری در کنار پیغامهای عادی ونکات طنزآمیز ظاهر می شد و اگر من قادر به خواندن و توضیح آن بودم مادرم "جایزه ای" به من می داد. این جایزه معمولأ نقل نکته ای بامزه یا یک داستان عجیب تاریخی ـ فرهنگی بود که مغز کنجکاو یک بچه را حسابی به کار می انداخت.اگر من اصرار می کردم که برای مثال: انگلیسی غنی ترین زبان دنیاست روی تخته این سوال به انگلیسی نوشته می شد: لطفأ عبارات "ایدوخ لا ماری" و" بسمه گنوخ" "خیی خلاپوخ"به معادل انگلیسی آن نوشته شود. چالشی که این نحوه برخورد به زبان به من الغا می کرد این بود که به عنوان یک نوجوان آشوری همیشه در اقلیت، باور کنم که هویتم از هویت همردیفان اکثریت خود هیچ چیزی کم وکسری ندارند بلکه غنی تر هم هستند. اما مسئله از خانواده فراتر می رود. دیدار از کتابخانه ها و موزه های بین المللی که تمدن ما در آنها با دقت و احترام خاصی حفظ شده است به من اعتماد بنفس می داد. زیرا می دیدم که مردم از اقصا نقاط جهان به دیدار نمادهای فرهنگی آشوریها می آیند و آنها را آغاز و بخشی از تمدن بشری و تمدن خود می دانند.بخاطر دارم که یکبار در موزه ای در لندن بودیم که یک گروه بزرگ از توریستهای ژاپنی در"گالری نینوا" به ما ملحق شدند. آنها پس از اینکه فهمیدند که ما آشوری هستیم و هنوز زنده، بسیار هیجانزده شدند و مکررأ خواهش می کردند که با ما در کنار آثار باستانی عکس بگیرند. آنها با تواضع فرهنگی معروف خودشان از ما و اجداد ما بخاطر تقدیم هنر نوشتن و در نتیجه عملی کردن ثبت تاریخ بشریت تشکر می کردند. من که در آن زمان شش ساله بودم تنش های اکثریت و اقلیت را فراموش کرده و فقط از اینکه متعلق به فرهنگی باستانی هستم که چنین کارهای مهمی انجام داده اند از وجود خودم خوشنود شدم. ولی نهایتأ علاقه به یادگیری تخصصی زبان، نیاز به علاقه و کوشش زیادی دارد. برای من چنین دانشی موجب می شود که بتوانم با تاریخ ادبی و ادبیات دنیایی اصیل و باستانی ارتباط برقرار کنم. می خواهم این را اضافه کنم که بنظر من   یادگیری کامل زبان آشوری در حد زبان مــادری مهمتر از تخصصی     کردن زبان است. هرچند که طبق تجربه من هر چه بیشتر سریانی یاد   می گیرم بنظرم مطبوع تر و جالب تر و آسانتر می آ ید امـا دوست دارم که آشوری مدرن را بهتر یاد بگیرم وبیشتر به شعر و ادبیات قرون بیستم و بیست ویکم بپردازم.                                                        

س: بنظر شما زبان آشوری که بر طبق گفته شما با وجود دشواریهای متعدد توسط مردم ما حفظ شده است تحمل پراکندگی های اخیر ما را دارد و آیا از بین نخواهد رفت؟                                                          

ج: در کل، زبانهایی که در سطـح اقتصادی و سیاسی در حد کشوری بــه کار گرفته نمی شوند ضعیف می شوند و شاید هم از بین بروند.دراین چارچوب آشوریان بطور عجیبی سرسخت و پایدار بوده اند. بنظر من اگر آنها در کنار هم زندگی کنند در هر کجا که باشند زبان خود را حفظ خواهند کرد. اغلب جوانان هم سن وسال من که متولد سرزمینهای اجدادیمان مانند ایران، عراق، لبنان، ترکیه، سوریه و غیره نیستند آشوری را بلد هستند ولی نه در حد کافی. مسئله دیگراین است که در سطح بین المللی تنوع لهجه های آشوری بسیار زیاد است. ولی مسئله حراست از زبان به نسل من و یا نسل های بعد از من خلاصه نمی شود.برای مثال دو کلیسای مهم سریانی مانند کلیسای مارونی و کلیساهای کلدانی حالا دیگر تقریبأ همیشه در اجرای نماز از زبان عربی استفاده می کنند.من اخیرأ از چند دیر در قدیشه ولیQaddisha Valley در لبنان دیدن کردم و برایم بسیار جالب بود که تمامی نوشته ها وزیرنویس نمادهای مذهبی به زبان سریانی بود ولی زبان رایج درکلیسا عربی بود. در نهایت همانطور که قبلأ گفتم اگر قدر زبا ن مدرن آشوری با همه ریتم و روح طبیعیش، غنی بودنش از لحاظ نکته ، مثل و غیره دانسته شود یادگیری آن برای نسلهای آتی بسیار لذت بخش و جالب خواهد بود و آن را داوطلبانه پاسداری خواهند کرد. این همانقدر با ارزش است که مطالعه نوشته های مار اپریم به سریانی. نکته مهم احترام گذاشتن به همه زبانهای جهان و اقوام و ملل دیگر است که ما هم بخشی از آنها هستیم . 

س: اشاره کردید که کتابی نوشته اید و مقالاتی را به چاپ رسانده اید. درصورت امکان توضیحات بیشتری در این باره به خوانندگان ما بدهید   

ج:  بله کتاب من رمانی است طنزآمیز درباره روابط خانوادگی در بین امریکاییها و در حقیقت نقدی است از برخوردهای رایج بین نوجوانان و والدینشان و همچنین سیستم تحصیلاتی امریکا با دانش آموزان. داستان آن درباره پسر جوانی است که تعاریف غیرمعمولی از علم، دانش،معرفت و پیشرفت دارد و گسستگی عاطفی او از جامعه اطرافش باعث غیر معمول جلوه دادن اومی باشد. بهمین دلیل او همیشه تنهاست و در دنیای بی کس خود بسر میبرد.چند مقاله نیز در رابطه با حملات اخیر به مسیحیان آشوری و کلدانی در عراق و سوزاندن اخیر یک کلیسا و قتل عام  در آن و نیز حمله به اتوبوسهای مدارس آشوری و کشتار کودکان بود که تأسف همه جهانیان را بشدت برانگیخت. در پایان از صمیم قلب برایتان آرزوی موفقیت در کارهایتان می کنم.            *****************                                       

                  

        از دوستان عزیزی  که به انجمن شامیرام کمک مالی نموده اند

         سپاسگزاریم.

         خانم دکترهلن ساخو                                500000 تومان

         آقای یورا بدل عبدیشو                             300000 "

         "     جانی سرگیزی                                100000 "

  
     نیسان  6762  سال نوی آشوری بر همه آشوریان جهان فرخنده باد   

****************

 

شامیرام

       بولتن داخلی

           انجمن بانوان آشوری شامیرام

             شماره 12 بهار 1391

         صندوق پستی 156/14565