تاثیر زبان سریانی بر زبان فارسی

تاثیر زبان سریانی بر زبان فارسی

 شامیرام داودپوریان

ܪ

ܪܵܐܙܵܐ: ܐ݇ܪܵܙܵܐ: به معنی پوشیده و پنهان است. در فارسی  هم کلمه راز به همین معناست.

ܪܲܒܵܐ: رابا به معنی بزرگ. درفارسی به صورت رَب  در لغاتی مانند رب النوع به کار می رود.                                                                                                            

ܪܲܗܒܼܘܿܢܵܐ: رَهوونا به معنی گروگان. در فارسی به صورت رهن به کار میرود.           

ܪܘܼܒܵܐ: روبا به معنی عصاره پخته شده است. در فارسی همان رب است                  

ܪܘܼܚܵܐ: روخا به معنی جان وروان و ܪܘܼܚܵܢܵܝܵܐ: روخانایا، به معنی شخصی است که

 با امور مذهبی سرو کار دارد. در فارسی به صورت روح و روحانی به کار می رود.       

ܪܘܼܙܝܼܩܵܐ: ܪܸܙܩܵܐ: روزیقا و رزقا به معنی رزق و روزی است که در فارسی هم به همین صورت استفاده می شود.                                                   

ܪܘܼܣܬܵܩܵܐ: روستاقا به معنی منطقه، اقلیم و اطراف شهر است که در فارسی به صورت روستا تلفظ می شود.                                                         

ܪܲܚܫܵܐ(ܪܲܟܼܫܵܐ): رخشا به معنی اسب است و نام اسب رستم که رخش بوده از این کلمه منشا گرفته است. ܒܸܝܬ ܪܲܚܫܵܐ: بیت رخشا به معنی خانه اسب یا همان اصطبل است.  

ܪܸܛܠܵܐ: رطلا نام یک مقیاس معروف وزن بوده است که در فارسی به صورت رَطل به کار می رفته است .

ܪܝܼܒܼܵܣܵܐ: ریواسا نام نوعی گیاه کوهی است. در فارسی هم به صورت ریواس مورد استفاده قرار می گیرد.                                              

ܪܲܟܵܒܼܵܐ: رَکَوا یا رَکبا به معنی سوار کار است که به صورت راکب در فارسی مورد استفاده قرار می گیرد.                                           

ܪܸܟܒܵܐ: رِکبا به معنی جای پای سوارکار، در فارسی به صورت رکاب به کار می رود.      

ܪܲܡܙܵܐ:رَمزا به معنی علامت و نشانه بوده که در فارسی به صورت رمز است.  

ܪܲܡܠܐܵ: رَملا به معنی شن است و رمل و  ܪܲܡܵܠܵܐ: رَمالا به معنی کسی است که با شن و ماسه فال می گیرد و لغت رَمال از این ریشه است.                   

ܪܵܣܵܐ: راسا همان راسن، نوعی گیاه کوهستانی شبیه زنجبیل است.

ܪܲܣܘܵܐ: ܪܸܣܘܵܐ: رَسوا یا رِسوا همان لغت رُسوا در فارسی است به معنی بی آبرو.   

ܪܵܣܸܟܼ: ܪܵܣܘܿܟܼܵܐ: راسِخ و راسوخا به معنی محکم کند و محکم کننده است . لغت راسخ در زبان  فارسی از این ریشه می باشد.                                                   

ܪܵܥܝܵܐ: راعیا به معنی کسی که گاو و گوسفندان را به چرا ببرد. لغت راعی به معنی چوپان از این ریشه است.                                                                          

ܪܲܥܕܵܐ: رَعدا به معنی صدای بلند با آسمان غرنبه است، در فارسی به صورت رعد به کار می رود.                                                       

ܪܵܩܸܡ: ܪܲܩܡܵܐ: رَقِم به معنی بشمارد  است و رَقما به معنی عدد  و شماره که در فارسی  به صورت رَقَم به کار می رود.                                                    

ܪܲܩܝܼܩܵܐ: رقیقا به معنی آبکی و لغت رقیق در فارسی از این ریشه است. ریشه این لغت ܪܲܩܸܩ رَقِق می باشد به معنی آبدارو رقیق کند.                     

ܪܲܦܵܐ: رپا یا رفا به معنی طاقچه است و در فارسی به صورت رَف به کار می رود.           

ܪܲܫܡܵܐ: رَشما به معنی تصویر است که در فارسی به صورت رسم (نقاشی) به کار می رود.

 ادامه مطلب در شماره آینده 

منابع:

1 ـ پژوهش واژه های سریانی در زبان فارسی، نوشته جلیل اخوان زنجانی

2 ـ فرهنگ واژگان اکدی،  نوشته محمد داود سلموم، ترجمه نادر کریمیان سردشتی 

3 ـ برعم اللغه نوشته عودیشو ملکو اشیتا (ܗܸܠܩܵܐ ܕܠܸܫܵܢܵܐ؛ ܒܝܲܕ: ܥܲܒܼܕܝܼܫܘܿܥ ܡܲܠܟܘܿ ܐܲܫܝܼܬܼ̈ܐ)

4 ـ ܠܗܟܣܝܩܘܢ ܣܘܼܪܝܝܐ ܕܒܪ ܒܗܠܘܠ؛ ܐܬܬܪܨ ܥܠ ܨܚܚ̈ܐ ܡܕܡ ܥܬܝܩ̈ܐ ܒܝܕ ܪܘܼܒܸܢܣ ܕܘܼܘܲܠ

Assyrian Dictionary; Simo Parpola - 5