گفت و گو با یک زن فعال آشوری 

 

 گفتگوی این شماره از بولتن شامیرام به خانم دلیلا آرزومانیان اختصاص دارد .همکار فعال ما خانم هلن  سن ونسان این مصاحبه خواندنی را انجام داده است. با سپاس از ایشان این مصاحبه را به خوانندگان عزیز شامیرام تقدیم می کنیم .

س: با تشکر از شما بخاطر قبول این مصاحبه، لطفأ خود را معرفی کنید و مختصری درباره زندگی، تحصیلات، شغل وفعالیت های اجتماعی خود توضیح دهید.

ج: قبل از هر چیز به شما و به انجمن زنان که در زمینه های مختلف برای آشوریهای سراسر جهان فعالیت می کند خوش آمد می گویم.

من دلیله آرزومانیان هستم. در پایتخت کشور ارمنستان (یروان) بدنیا آمده و بزرگ شده ام. پدرم اصالتأ ایرانی و از روستای شیرآباد بود.او در سال 1970 به ارمنستان کوچ کرد و با مادرم که آشوری ارمنستان بود ازدواج کرد. من دو برادر نیز دارم. من در دبیرستان روسی یروان تحصیل کرده ام  و بعدأ وارد دانشکده حقوق کالج مالی ـ اقتصادی شدم. طی اوقات تحصیل در شرکت ارتباط تلگراف یروان بنام اینفو کام یروان Infocom – Yerevan’CJSC  بعنوان منشی کار کردم. و پس از  دوسال به مقام ریاست دپارتمان منابع انسانی ارتقا پیدا کردم وبه مدت ده

سال  آنجا کار کردم.

   از سال 2008 به سوئد آمده ام و سعی کرده ام تا خودم را با فرهنگ این کشور تطبیق دهم. اینجا بعنوان یک مترجم مشغول به کار و تحصیل هستم. در ضمن با یک آشوری سوری ازدواج کرده ام.

س: درباره فعالیتهایتان و سازمانهایی که با آنها همکاری دارید بگویید .

ج: من از 1998 در جامعه آشوری ارمنستان فعالیت کرده ام.  در فعالیت های مختلف انجمن آشوری آتور که در سال 1987 تأسیس شده بود فعال بودم.هنگامی که در نخستین مجمع عمومی انجمن آشوری آتور شرکت کردم بعنوان عضو هیتت مدیره آتور اتنخاب شدم. انجمن (آتور) حدود 800 عضو دارد و این اعضا اغلب از روستاها و شهر ها هستند. ما گروهی بودیم که با شاخه هایی در روستاهای مختلف آشوری  و از طریق برپایی مراسم تاریخی و فرهنگی فعالیت می کرد. من فعالیت می کردم و به انستیتوهای مختلف تامه می نوشتم تا برای کتاب الف بای آشوری که بعدأ چاپ شد، پشتیبان مالی پیدا کنم.

   از 2006 تا 2010 یک کمیته تحصیلی آشوری را اداره و با انجمن آشوری های سن خوزه امریکا همکاری می کردم. با یاری آنها دانشجویان ما این فرصت را بدست آوردند تـا هزینه تحصیل  خـود را در دانشگاههای مختلف پرداخت کنند. می خواهم از این فرصت استفاده کرده و از مردم و بخصوص از کمیتـه تحصیلـی آشـوری سن خوزه به خاطرکمـک به تحصیل دانشجویان مـا درانستیتوهای مختلف ارمنستان قدردانی کنم. تمام کارهایی که برای جامعه آشوری انجام داده ام برای من بسیار جالب بودند و بعدأ احساس کردم این وظیفه من است که بخشی از جامعه باشم و به مردم  کمک کنم. کلأ حدود ده سال در این امور فعال بوده ام.

س: آیا در جایی که زندگی می کنید، گروه های دیگری هم علاوه بر شما وجود دارند؟ و در این صورت ، فعالیت آنها تا چه حد گسترده است؟

ج: بله در ارمنستان گروه کوچکی بنام مرکز جوانان آشوری وجود داشت اما فعالیت چندانی نداشت. اکنون این گروه دیگر وجود ندارد.

س: آیا با  سایرگروههای آشوری در دیگر کشورها همکاری دارید؟

ج: بله البته. در وحله نخست می خواهم بگویم که انجمن آشوری های ارمنستان بخشی از اتحادیه جهانی آشوری ها و رئیس آن آقای آرسن میخائیلوف دبیر کل منطقه اروپای شرقی است.من بالشخصه با شاخه سوئد اتحادیه جهانی آشوریها همکاری دارم و باید اعتراف کنم که مانند قبل فعال نیستم.

س: آیا می توانید آماری از آشوریهای ساکن ارمنستان وتعداد روستاهای آشوری نشین آنجا ارائه دهید ؟

ج: در ارمنستان چهار روستا بنام دوین(Dwin)، آرزنی(Arzni)، دیمیتروف(Dimitrov) و نورآرتاگرز(Norartagers) هست. در مجموع حدود 7000 آشوری اینجا زندگی می کنند.آشوری ها از 1928 ـ 1926 (بعد از جنگ روسیه و ایران) در ارمنستان ساکن شده اند.

س: اوضاع زندگی آنها چگونه است؟

ج: اغلب مردم ما در زمینه کشاورزی مشغول به کار هستند و تعدادی از آنها در مدارس محلی کار می کنند. من نمی توانم بگویم که آنها در شرایط خوبی زندگی می کنند. همانگونه که در مصاحبه های قبلی گفته ام اقتصاد ارمنستان در وضعیت مطلوبی نیست و در وحلـه نخست، این امر روی زندگی اجتماعی روستائیان تأثیر می گذارد. مردم خانه های خود را ترک می کنند و به دنبال کار به کشورهای دیگر می روند.

س: شما نسل جدید آشوری را چگونه توصیف می کنید؟

ج: قرن21 آشوریها و بخصوص نسل جدید را بکلی تغییر داده است. متأسفانه اغلب جوانان آشوری علاقه ای به ملت خود ندارند و این یک پیش آگهی بد برای آینده ما بعنوان یک ملت بدون سرزمین است.زندگی درحال تغییر است و نسل جدید ما هم دچار تغییر می شود.

س: آیا فکر می کنید که آشوری هایی که به کشورهای غربی مهاجرت می کنند علاقه خود را به ملیتشان از دست می دهند؟

ج: متأسفانه بله. آنها به کشورهای غربی می روند و با جامعه جدید همسازی می کنند و علاقه خود را نسبت به ملیتشان از دست می دهند.از طرف دیگر در کشورهای غربی از نظر اقتصادی و اجتماعی و همچنین از نظر تحصیلات و غیره به موفقیت بیشتری دست پیدا می کنند.

س: طبق شنیده ها، بنای یادبودی برای شهدای قتل عام آشوری در شهر یروان بر پاشده است. لطفأ بگویید که این ایده از چه کسی بوده و چه سازمانهایی برای به ثمر رسیدن این کار فعالیت و کمک مالی کرده اند؟

ج: هیئت مدیره انجمن آشوریهای ارمنستان از 1997 روی ایده برپایی یادبودی برای قربانیان قتل عام کار کرده و تصمیم گرفته شد که بنای یادبودی برای قربانیان حکومت عثمانی در 1924 ـ 1914 ساخته شود. از آن زمان انجمن آتور بریاست آرسن میخائیلوف اقدام به نامه نگاری با مسئولان ارمنی، جهت درخواست محلی در یروان برای این بنای یادبود کرد.پیشنهادات مختلفی جهت محل این بنا وجود داشت اما در نهایت تصمیم نهایی گرفته شـد و تالاری بـا مساحت شانزده متر مربع در پـارک موزیک در مرکز یروان پیشنهاد شد. بعدأ ما جهت یافتن هنرمندی آشوری که این بنا را طراحی کند در مجله زیندا و سایر وب سایت ها آگهی دادیم اما متأسفانه هیچ پیشنهادی دریافت نکردیم. سپس من با دوست خوبـی به نـام مارسـل جوزفسون از امریکـا تمـاس گرفتـم و از او کمـک خواستم. مارسل با خوشحالی موافقت کرد که به ما کمک کند. بنای یادبود

ساخته شده است و مراسم افتتاحیه در تاریخ 25 آوریل 2012 برگزار شد. این یک واقعه  تاریخی بزرگی برای آشوریهای سراسر جهان بود. پشتیبان مالی این بنا فدراسیون آشوری های امریکا بود.

س: با توجه به اینکه شما سالهای زیادی در ارمنستان زندگی کرده اید و از فعالیت های زنان و موفقیت های آنان در کشورهای مختلف آگاه هستید، پیشرفت زنان آشوری را چگونه ارزیابی می کنید؟

ج: من به زنان آشـوری بسیـار افتخـار می کنم. آنها بطرق مختلف بسیـار فعال هستند. تعدادی از آنها از تحصیلات بسیار عالی برخوردارند و در عین حال درخانواده خود هم نقش بسیار خوبی دارند. اخیرأ به کنفرانس زنان آشوری در سوئد دعوت شده بودم. زنان آشوری از کشورها و سازمانهای مختلف شرکت کرده بودند. من از دیدن سطح بالای کنفرانس و موضوعات مورد بحث  بسیار خوشحال بودم بخصوص که تعدادی از این مسائل طی کنفرانس حل شدند.می توانم بگویم که زن آشوری بسیار قوی و دارای توانایی فعالیت و خلاقیت برای آینده خود و خانواده و همچنین برای ملت خود نیز هست.

س: شما چگونه مسئولیتهای خانه و کار خود را هماهنگ می کنید؟

ج: در واقع ترکیب کار بیرون و کار داخل خانه بسیار سخت است. اما من همیشه این احساس مسئولیت را دارم که کاری برای ملتم انجام دهم.

س: آیا پیامی برای آشوریها و بخصوص آشوریهای ایران دارید؟

ج: در وحله اول می خواهم از تمامی زنان آشوری درخواست کنم که به آموزش زبان مادری به فرزندان خود ادامه دهند زیرا خانه نخستین مدرسه بشمار می رود و ما می توانیم از طریق آن آداب و رسوم  خود را حفظ کنیم. ما باید به اصالت و فرهنگ خود افتخار کنیم. در ضمن باید بگویم که انجام این مصاحبه برای من موجب افتخار است و از شما بسیار سپاسگزار هستم.

 * توجه خوانندگان محترم (شامیرام) را به این نکته  جلب می نمائیم  که گفتگو های این بخش از بولتن با افرادی از اقشار مختلف جامعه آشوری صورت می گیرد که دارای نظرات و دیدگاه های بسیار متنوعی هستند وانتشار این نظرات دلیل بر تأیید آنها توسط هیئت تحریریه بولتن نمی باشد. بدون شک مسئولیت نظرات مطرح شده دراین بخش بعهده مصاحبه شوندگان می باشد و (شامیرام) صرفأ منعکس کننده نظرات آنها است.

Interview with  Dallila Arzomanian

Dear Delilah, thank you for accepting our invitation for this interview,  please introduce yourself and tell us about your life,  education , career, and accomplishments and the country you were born?

Dear Helen, first of all let me welcome you and a group of woman who are working on  different issues for the Assyrian nation around a world. My name is Dalila Arzumanyan, I was born and raised in Armenia in the capital city called Yerevan. My father was originally from a village called Shirabad in the district of Urmie, Iran. He moved to Armenia in 1970, and got married to my mother who is an Assyrian from Armenia. Since, that time my parents are living together and I have two brothers. I   studied in Russian secondary school in Armenia, then I entered in the financial-economical collage the faculty of law. During my study I worked in a telegraph communication office, called `Infocom-Yerevan` CJSC, as a secretary, then after two years I was promoted to a head of Human Resources department, where I held that position for a period of ten years.

Since 2008 I moved to Sweden, and trying to adapt to some aspects of their culture. I am working and studying as an interpreter. I am married with an Assyrian from Syria.

2- We have heard that you have accomplished much for our nation, please tell us about your activities and organizations that you are involved with, how long have they been established and how many years you’ve been working with them ? Please explain the kind of activity and the number of the members of this organization?

Yes that is true. Since 1998 I was active in the Assyrian community in Armenia. I was involved with various organisations, such as `Atour` Assyrian Association which was founded in 1987. At the first board meeting with the `Atour` Assyrian association, I was elected as a board member. `Atour` Association has about 800 members. The members are mostly people from villages and the cities. We were a group that worked with branches in different Assyrian villages, organizing cultural and historical activities, my responsibility was to communicate with different institutions for the sponsorship of the Assyrian ABC book, which was published later on.

From 2006-2010 I was the director of  an Assyrian educational committee which cooperated in a project with the Assyrian Association of San Jose, USA, with their help our students were able to pay their tuition fees in different universities. I would like to take advantage of this opportunity to offer my gratitude to the Assyrian education committee in San Jose and those who helped our students to study in various institutions in Armenia.

All the jobs that I have done for the community were very interesting to me, that I felt it is somehow my duty and obligation to be a part of community and help my people as I’ve been doing it for the past ten years.     

3- Are there other Assyrian active groups in Armenia? If so, what is the scope of their activity?

Yes in Armenia there was a small group so called Assyrian youth center, but they were not so active and the group does not exist anymore.

4-  Do you cooperate with other Assyrian groups in other countries?

Yes of course. First and foremost I want to say that the ´Atour` Assyrian Association of Armenia is part of the AUA (Assyrian Universal Allians) and it´s president Mr. Arsen Mikhaylov is a Secretary of Eastern Europe Region. I myself cooperate with the AUA branch in Sweden, I must confess it is not active as before.

5 - Can you provide some statistics as how many Assyrians live in Armenia? how many Assyrians villages are there? Could you please mention their names?

In Armenia there are four Assyrian villages called Dvin, Arzni, Dimitrov, Nor-Artagers, with a population of approximately 7000 people. The Assyrians are settled in Armenia since 1926-1928 after the Russian-Persian war.

6 - What is the condition of their lives?

Most of our people work in agricultural field, some of the more intellectuals work in local school. I can´t say that they live in a good condition. As I told in my previous interviews the economy of Armenia it’s not so good and it has direct impact on the social life of the villagers. Residents are leaving their homes and seeking jobs in other countries!

7 - How do you describe the new Assyrian generation?

The 21 century has totally changed the Assyrian’s life style, especially the new generation. Unfortunately most of our youngsters, have no interest toward their nation and their culture! It is a very bad prognosis for our future as a nation without country. Time is changing and our new generation is changing as well!

8- Do you think the Assyrians who immigrate to western countries are loosing their interest in their own identity?

Unfortunately the answer is, yes. They moved to live in western countries and integrated with a new culture in a different society and as a consequence have lost the interest toward their own culture!. On the other hand in the western countries they is more opportunity for them to become more successful economically, socially and educationally!   

9- We have heard that there is a monument being build for the martyrs of genocides in the city of Yerevan, please tell us who presented this idea and the design and the organizations that have sponsored this project and who is working on this plan?

since 1997 the board of the Atour  Assyrian Association of Armenia has been working on the idea of constructing a monument for the victims of Genocide and they agreed to build a Memorial for the victims of Ottoman Empire in 1914-1924, in the pursuance of the idea, the director of the Atour  Association, Arsen Mikhaylov in a letter to the Armenian authorities requested a place in Yerevan for the construction of the Memorial. There were different suggestions regarding the location, but finally the decision was made with a suggested site at the centre of Yerevan.    

The music park in a 16 sq. meters. Later on we placed an advertisement in Zinda magazine, and some websites to find an Assyrian artist designer for our monument, but unfortunately we didn´t get any respond!. Then I contact a good friend Marcel Josephson from the states and asked for his help. Marcel with pleasure agreed to help us and he recommended that Rabi Hannibal Alkhas to be the designer. The monument is already built and the opening ceremony was on April. 25. 2012. It was a great historical moment for all the Assyrians around the world. Memorial was sponsored by the Assyrian American Federation.

10. Even though you have lived in Armenia for many years and you are aware of the women’s activities and their accomplishments in different countries, how do you see the Assyrian women development? 

I am very proud of our Assyrian women, they are very active in different ways. Many of them are highly educated and they are family oriented people. Recently I was invited to an Assyrian women conference in Stockholm, where the Assyrian women from different countries and organizations were attended at the gathering. I was very happy with the quality of the conference and the important issues that were discussed, which some of those issues were solved during the conference. I can say, that an Assyrian woman is well behaved and strong in character, and has the ability to be creative and thoughtful, not only for her own family but toward her community as well.  

11 – How do you coordinate your work and home responsibilities?

It is really hard to combine work and home duties, but always I manage to harmonize these two and also I feel responsible and obligated to do something for my people.

12 - Do you have any words for the Assyrian people, especially the Assyrian women?

First of all I would like to ask all our Assyrian women to teach how to read and write the Assyrian language to their children at home, because the learning starts at home, as well as to practice our traditions. As an Assyrian we should be proud of our origin and our reach culture.

Thank you very much for participating in this interview. We are proud of such an active and educated women like you and it was a pleasure to have this conversation with you.