گفتگو با هنرمندان آشوری
مهندس لورن دیویس

از تاریخ 30 دی تا 6 بهمن 1395 برابر با 19 تا 25 ژانویه 2017 ، شهروندان تهرانی هم‌گام با آشوریان ساکن تهران  شاهد افتتاح و برگزاری نمایش‌گاهی از هنر سفال (بصورت نقش برجسته) و معرق (با چوب) در گالری زرنا بودند. هیات مدیره‌ی انجمن بانوان آشوری شامیرام و اکثر اعضاء در طول مدت برگزاری نمایش‌گاه  از آن دیدن نمودند. کلیه‌ی آثار هنری ارائه‌شده در این نمایش‌گاه دست‌رنج جوانان هنرمند آشوری بود که وجود محترم‌شان، علاقه‌مندیشان به هنر و در نهایت اختصاص اوقات‌شان به فعالیت هنری باعث دل‌گرمی همه‌ی آشوریان است. انجمن بانوان آشوری شامیرام برای همه‌ی ارائه دهندگان کارهای هنری آرزوی موفقیت و پیشرفت روزافزون در فعالیت‌های هنری‌شان دارد. مطمئنا جامعه‌ی آشوری در انتظار بازدید از نمایش‌گاه‌های مختلف هنری است که در آینده توسط این عزیزان برپا خواهند شد. بعلاوه انجمن بانوان آشوری شامیرام امیدوار است این گروه و دیگر هنرمندان فعال در زمینه‌های متفاوت هنری بتوانند نمونه‌ای باشد برای دیگر جوانان، تا اوقات فراغت خود را صرف آموختن و بکار گرفتن هنر و یا حرفه‌‌ای علاوه بر کار روزمره نمایند و به این ترتیب در ترفیع فرهنگ آشوریان در جای جای کشورمان و سایر کشورهای جهان اثر گذار باشند.
با هنرمندان جوان آشوری بیشتر آشنا شویم

 
همان‌گونه که در خبر آمد، آشوریان ساکن تهران به مدت یک هفته در ماه بهمن 1395 شاهد برگزاری نمایش‌گاهی از آثار هنری گروهی از هنرمندان آشوری بودند. شایسته است توجه خوانندگان عزیز را به این نکته معطوف بداریم که بازدیدکنندگان و هنرمندان شرکت‌کننده در این نمایش‌گاه، مراتب امتنان و تشکر خود را از سرکار خانم جینا اسمعیل که امکان آشنایی هنرمندان آشوری را با مدیریت محترم گالری زرنا فراهم نمودند ابراز می‌دارند. نکته‌ی حائز اهمیت دیگر این است که هنرمندان شرکت‌کننده در این نمایشگاه که برای اولین بار آثار هنری خود را در یکی از گالری‌های شناخته شده‌ی شهر تهران به نمایش می‌گذاشتند از هم‌کاری و راه‌‌نمائی‌های بادرایت ، بی‌دریغ و محبت‌آمیز سرکار خانم رسول زاده نمین، مدیره‌ی محترم گالری زرنا که از هر نظر و در حدی وصف‌ناپذیر کلیه‌ی امکانات را در اختیار هنرمندان آشوری قرار دادند کمال تشکر و سپاس را دارند. هیات مدیره‌ی انجمن بانوان آشوری شامیرام با یکایک هنرمندان شرکت‌کننده در نمایش‌گاه مصاحبه‌ای انجام داده است که در ذیل به نظر خوانندگان عزیز می‌رسد.
 پرسش‌های مصاحبه به صورت زیر می‌باشند :
-    لطفا خود را معرفی نمایید.
-     شما چگونه با این هنر آشنا شدید، چه عامل و یا عواملی باعث شد که به آن علاقه‌مند شوید، به شکل کنونی آن را دنبال نموده و آثار هنری بوجود آورید؟ 
-     آیا این هنر را بصورت حرفه‌ای دنبال می ‌کنید یا برای شما یک سرگرمی، مشغولیت ذهنی و یا استفاده از اوقات فراغت است؟ 
-    با چند هنرمند داخلی و خارجی در زمینه‌ی این هنر آشنایی دارید؟ 
-     اگر جواب شما مثبت است، آیا روش کار و نوع کار آنها برشما تاثیر داشته و یا الهام‌بخش شما بوده است؟
-    آیا با این هنرمندان ارتباط کاری هنری برقرار نموده‌اید؟
-      شما هر چند وقت یک بار کارهای هنری  خود را به معرض نمایش عموم می‌گذارید؟
-    موقعیت و فعالیت هنری خود را در آینده به چه شکل می‌بینید؟خانم جینا اسمعیل

من از دوران جوانی به کارهای هنری علاقه داشته و در کلاس‌های مختلف هنری آموزش دیده‌ام. در سال 1376  بنا به علاقه‌ای که به سفال‌گری داشتم در یکی از آموزش‌گاه‌ها نام‌نویسی نمودم. این شروع فعالیت من در رشته‌ی مجسمه‌سازی و نقش برجسته‌ی سفالی است. عضو موسسه‌ی هنرهای تجسمی هستم و دوره‌ی سفال‌گری را در سال 1386  در جهاد دانش‌گاهی تهران با کسب گواهی‌نامه به پایان رساندم. اولین نمایش‌گاه من  در سال  1380 در نگارخانه‌ی ضرابی بود. از آن زمان مصمم شدم که از آثار هنری و نقوش آشوری در کارهایم استفاده نمایم. تشویق و حمایت خانواده و شخصیت‌های جامعه‌ی آشوری همیشه باعث افتخار و دل‌گرمی من بوده است. من همیشه این هنر را بصورت حرفه‌ای دنبال کرده‌ام، نه به این دلیل که درآمدی از آن بدست بیاورم، بلکه همواره آرزو داشتم که قطعه‌ای از آثار هنری‌ من جایی در قلب و خانه‌ی همه‌ی آشوری‌ها داشته باشد. و مهم اینکه لازم می‌دانم مراتب قدردانی بی‌پایان خود را از استادم و دوست خوب و عالی‌مقامم سرکار خانم زهرا رسول‌زاده نمین، مدیره‌ی محترم گالری زرنا که همواره مشوق و حامی من بوده و تاثیر مهم و عمیقی در کار و هنرم داشته‌اند ابراز بدارم.

خانم ژانت ایراندوست و آقای توماس یروان

در تهران متولد شده‌ام و از زمانی که خود را شناختم به طراحی و نقاشی علاقه‌مند بودم و بطور خودجوش و نه بطور حرفه‌ای آن را دنبال نموده‌ام. در کارم از روی "مدل" نقاشی می‌کردم.  درسال 1393 هنگاهی که هنرمند گرامی آقای ژیلبرت کرمی با حمایت انجمن آشوریان تهران کارگاهی در خانه‌ی انجمن دائر نموده و در آن به آموزش  طراحی، نقاشی، معرق (روی چوب) و منبت کاری پرداختند در آن کلاس شرکت کردم و جزو اولین هنرجویان کلاس ایشان بودم. در سال اول به یادگیری طراحی و نقاشی پرداخته و در سال دوم معرق ( روی چوب)  و منبت‌کاری را آموختم. هنر معرق و منبت‌کاری به صورت حرفه‌ای دنبال می‌شود چون جزو صنایع دستی  است و نیاز به دقت و صرف وقت زیاد دارد. برای من، در مراحل متفاوت کاری شرایط روحی خاصی را به وجود می‌آورد. هنگام  نقاشی تابلویی که می‌خواهم روی چوب به شکل معرق درآورم، وجودم پر از شادی می‌شود زیرا  چوب گرم است و کار کردن و خلق اثر  با آن دل‌گرمی‌ می‌دهد . از این که  برای فرار از مشغله‌های روزمره می‌توانم به این هنر بپردازم و از اینکه آن را آموخته‌ام و می‌توانم اثری خلق کنم،  مملو از نشاط می‌شوم.

آقای توماس یروان
( بولتن شامیرام : آقای توماس یروان جوان‌ترین عضو این گروه هنرمند و فرزند سرکار خانم ژانت ایراندوست است.) 
در سال 1393 با هنرمند گرامی آقای ژیلبرت کرمی آشنا شدم و در کلاس‌های آموزشی ایشان در رشته‌های طراحی، نقاشی، معرق (با چوب) و منبت‌کاری شرکت نمودم. فعالیت من در رشته‌ی معرق و منبت‌کاری بوده است. با نظارت استاد گرامی آقای ژیلبرت کرمی ابتدا تابلویی بصورت منبت و معرق ساختم و به این ترتیب توانستم با جزئیات کار در سطح مبتدی عملی که جزو پایه‌ی آموزش است آشنا شوم. به دلیل اینکه این کلاس فقط به مدت دو سال ادامه داشت فرصت لازم و کافی بدست نیامد تا با ریزه‌کاری‌های بیشتر این هنر آشنا شده و به آنها بپردازم. هنر معرق و منبت‌کاری را می‌توان بصورت حرفه‌ای آموخت و به صورت حرفه‌ای به آن پرداخت و بعلاوه بصورت حرفه و کار هنری می‌تواند درآمدزا نیز باشد. به نظر من پرداختن به این هنر در اوقات فراغت، همانند دیگر هنرها از به بطالت گذراندن عمر جلوگیری می‌نماید.

  خانم نی‌نبرا بایجان نژاد
من نی‌نبرا بایجان‌نژاد هستم، در تهران متولد و در رشته‌ی عمران از دانش‌گاه فارغ‌التحصیل شده‌ام. علاقه‌ی من به چوب باعث شد به دنبال هنری بروم که بتوانم چوب را بیشتر لمس و حس کنم. زمانی که مطلع شدم استاد عزیزم آقای ژیلبرت کرمی کلاس‌های معرق (با چوب ) و منبت‌کاری را در انجمن آشوریان تهران دایر نموده‌اند با شرکت در کلاس‌های ایشان به هنر معرق علاقمند شدم و آن را آموختم . در حال حاضر این هنر را در اوقات فراغت به صورت سرگرمی ولی  با رعایت اصول حرفه‌ای دنبال می‌کنم، زیرا به رشته‌ی دانش‌گاهی خود بسیار علاقمندم  و سعی دارم در این رشته، کاری به دست آورده و فعال باشم.  با این وجود، اشخاصی را که مایلند این کار هنری را به صورت حرفه‌ای دنبال نمایند تشویق نموده و پیشنهاد می‌کنم حتما به طور جدی  در این راه قدم بردارند زیرا یکی از زیباترین هنرهای دستی است. تاکنون با هنرمندان خارجی آشنایی نداشته‌ام از میان هنرمندان داخلی نیز سعی کرده‌ام با حضور درنمایش‌گاه‌هایی که در گالری‌های مختلف برپا می‌کنند از ریزه‌کاری‌های آثارشان آگاه شوم و با خود آنها آشنایی پیدا کنم. دیدن کار این هنرمندان باعث می‌شود نقائص کار خود را بهتر دیده و در رفع آن سعی بیشتری بنمایم. من تا زمانی که قادر باشم این هنر را دنبال خواهم کرد و احساس می‌کنم شاید در آینده  تعداد هنرجویان  و هنرمندان در این رشته کاهش یابد،  تصور می‌کنم حتی تا با همین اندک  توانایی، اگر بتوانیم این هنر را به دیگران بشناسانیم، من خود احساس رضایت خواهم کرد.

خانم ایلبرا سرگیززاده
     من در روم - ایتالیا متولد شده‌ام و لیسانس خود را در رشته‌ی علوم کامپیوتر در تهران گرفته‌ام. واقعیت این است که من اصولا نمی‌دانستم هنر معرق با چوب چه نوع هنری است. تا سه سال پیش که با دوستم سرکار خانم نینبرا بایجان‌نژاد، فقط برای دیدن کلاس معرق و طراحی که در انجمن آشوریان تهران به سرپرستی استاد ژیلبرت کرمی دائر شده بود رفتم. با دیدن روش کار هنر معرق (با چوب) و کارهای هنری بی‌نظیر استاد عزیزمان آقای ژیلبرت کرمی، آن‌چنان به این هنر علاقمند شدم که تصمیم گرفتم در این کلاس‌ها شرکت کرده و این هنر را دنبال نمایم. بطور کلی، کار در زمینه‌ی این هنر برایم یک سرگرمی هنری است، به همین جهت هنوز با هنرمندان نامداری که در این زمینه کار می‌کنند آشنایی ندارم. در عین حال  بیشتر مایل هستم که در مورد تفاوت‌های روش کاری و سبک‌های متفاوت معرق با چوب در میان ملل مختلف آشنایی پیدا کنم. من امیدوارم در این رشته‌ی هنری پیشرفت کنم و بتوانم کارهایم را بصورت حرفه‌ای ارائه دهم. از وقتی که شروع به یادگیری هنر معرق کرده‌ام تا کنون با گروه هنری خودمان  سه نمایشگاه در تهران و یک نمایش‌گاه در ارومیه داشته‌ام که بازدید‌کنندگان آنها فقط آشوری بودند. اما آخرین نمایشگاه گروهی ما که در گالری زرنا برپا گردید، برای بازدید عموم بوده و به همین جهت متفاوت‌تر از دیگر نمایش‌گاه‌ها بود. امیدوارم با دوستان دیگر بتوانیم حداقل سالی یک نمایش‌گاه برپا نموده و کارهای جدید ارائه دهیم. 

خانم ملینا مُخَطَس

در تهران متولد شده‌ام و از سال 1377 کار معرق روی چوب را از یکی از همسایگان عزیز بنام خانم ژیلا یاد گرفتم. در جوار ایشان بصورت بسیار مبتدی ولی با علاقه کار را شروع کرده و این هنر را بطور تفریحی دنبال می‌نمودم و چند تابلو با عناوین گل و مرغ ، گاو بالدار و شمایل آشوری ارائه دادم. پس از آن چون از سبک کار خود راضی نبودم به این کار هنری به این روش ادامه ندادم. بعدها از طریق یکی از دوستان و به همراه ایشان با استادی به نام آقای نصیری آشنایی پیدا کردم و کار معرق روی چوب را به مدت سه  سال و بطور حرفه‌ای نزد ایشان آموختم و همراه همین دوست عزیز در محل سکونت خود کارگاهی دائر کرده و بصورت حرفه‌ای کار را دنبال نمودیم و توانستیم نمایش‌گاهی برگزار کنیم. هم‌چنین در نمایشگاه‌هایی در خانه انجمن آشوریان تهران شرکت کرده‌ام. سپس مجددا به دلائلی ادامه فعالیت در این کار هنری را بمدت ده  سال کنار گذاشتم. زمانی که آقای ژیلبرت کرمی اقدام به دائر نمودن کلاس و کارگاه در محل انجمن آشوریان تهران کردند، در آن کلاسها شرکت کرده و این بار با انگیزه‌ی بیشتری مشغول شدم. در دو سال اخیر با هم گروهی‌های عزیزم که در کلاس آقای ژیلبرت کرمی بودند، در نمایش‌گاهی در انجمن آشوریان تهران و دیگری که در ارومیه برگزار شده بود شرکت نمودم که از نظر من هر دو نمایش‌گاه بسیار موفقیت‌آمیز بودند. اخیرا هم در نمایش‌گاه گروهی هنرمندان آشوری که در گالری زرنا برپا شده بود شرکت داشتم. من به هنر معرق روی چوب علاقه‌ی بسیار دارم و آن را بطور حرفه‌ای دنبال می‌کنم و آرزو دارم در محیطی وسیع‌تر و بزرگ‌تر و با هنرجویانی بیشتر ارتباط  و هم‌کاری داشته‌باشم. از نظر من اگر هنرجویان غیر آشوری نیز می‌توانستند در این کلاس‌ها شرکت کرده و جزو گروه باشند بهتر می‌بود.

خانم ژاکلین مرادیان

متولد آبادان هستم و آشنایی من با این هنر از کا‌رهای چوبی که در اطراف خود در طول زندگی می‌دیدیم شروع شد. دعوت شدن به چند نمایش‌گاه معرق (با چوب) که باعث نزدیک شدن به این هنر و آشنا شدن با هنرمندان این حرفه شده، باعث گردید که به کار‌کردن در زمینه‌ی هنر معرق گرایش پیدا کنم و این کار هنری را بصورت عملی و جدی دنبال نمایم. مشوق اصلی من برای وارد شدن به این حرفه شاید بتوان گفت ابتدا علاقه خود من بود، ولی همسرم و دخترم همیشه مرا برای ادامه‌ی این کار تشویق می‌نمایند. من این هنر را بصورت حرفه‌ای دنبال می‌کنم و کارهای خود را جهت نمایش برای عموم در نمایش‌گاه‌ها عرضه می‌نمایم. تا کنون در سه نمایش‌گاه که مختص آشوریان بوده شرکت کرده‌ام: دو نمایش‌گاه در تهران و یک نمایش‌گاه در ارومیه. به لطف خداوند تعدادی از کارهایم مورد پسند بازدید‌کنندگان قرار گرفته و به فروش رفته‌اند. سعی می‌کنم تابلوهایم در زمینه‌های متفاوتی مانند طبیعت، آرام‌گاه‌های شعرا یا شخصیت‌های مذهبی باشند. به دوستانی که به این هنر یا حرفه علاقه دارند توصیه می‌کنم اولا کار معرق با چوب را از نزدیک ببینند و با استادانی که به این حرفه اشتغال دارند آشنا شوند. قطعا هنرآموزان این هنر، پس از رو آوردن به آن بطور عملی متوجه خواهند شد که معرق (با چوب) هنر بسیار جالبی است. درنهایت وظیفه خود می‌دانم از استاد گرامی خود آقای ژیلبرت کرمی که این هنر را با تمام ریزه کاری‌هایش به من آموختند، از صمیم قلب تشکر نمایم .