شامیرام داودپوریان
یک قرن از قتل عام چند میلیون انسان بی‌گناه به دست حکومت سفاک عثمانی می‌گذرد. بین سال‌های 1915 تا 1923
میلادی تعداد1،500،000 ارمنی، 750،000آشوری و 500،000 یونانی و پونیک در سرزمین‌های تحت سلطه‌ی امپراطوری عثمانی کشته شدند تا صورت مسئله‌ی مشکل احقاق حقوق آن‌ها پاک شود. یک قرن قبل، خون پاک زنان و مردان و کودکان بی‌گناهی بر زمین ریخته شد تا حکومت عثمانی که با شروع جنگ اول فرصت مناسبی برای اجرای نقشه‌ی پلید خود مبنی بر پاک سازی قومی را به مرحله‌ی اجرا درآورد
اما بازماندگان کشته‌شدگان طی این صد سال از فریاد زدن و خونخواهی اجداد خود دست برنداشته‌اند و در هر فرصت پیش‌آمده صدای اعتراض خود را به گوش جهانیان رسانده‌اند. ارامنه با اعتراضات گسترده و جهانی خود طی صد سال اخیر موفق شده‌اند تا توجه جهانیان را به این امر جلب کنند و در این راه پشتیبانی بسیاری ازکشورها را کسب کرده‌اند. مردم جهان اخیرأ شاهد سخنان پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان بودند که در آستانه‌ی سالروز این قتل عام اظهار داشت که قتل عام ارامنه، آشوری‌ها و یونانی‌ها نخستین قتل عام قرن بیستم است و انکار آن توسط حکومت ترکیه از مرارت آن نمی‌کاهد
آشوری‌ها نیز طی 50سال اخیر فعالیت‌های وسیعی جهت احقاق حقوق خود در این زمینه انجام داده‌اند. از آن زمان تا کنون هر ساله مراسم یادبود سیفو در تمامی کشورهایی که آشوری‌ها در آن‌ها ساکن هستند برگزار می‌شود و موفقیت‌های قابل ملاحظه‌ای در این زمینه کسب شده است
با این وجود دولت ترکیه هنوز این قتل عام را انکار می‌کند و کشتاری را که حدود2750000 نفر قربانی داشت، تنها یک تراژدی می‌خواند، در حالی که مدارک باقی مانده موید این امر است که کشتار مذکور در سطحی وسیع و با نیت پاک‌سازی قومی انجام گرفته است. اما اعتراضات وسیع ارامنه، آشوری‌ها و یونانی‌ها روز به روز عرصه را بر انکار‌کنندگان قتل عام تنگ می‌کند و نوید این را می دهد که خون شهیدان بر زمین نخواهد ماند
No comments:
Post a Comment