شامیرام داودپوریان
کره‌ی زمین تنها سیاره‌ای است که دارای آب و هوا می باشد. انسان‌ها و حیوانات میلیون‌ها سال است که با بهره بردن از خورشید، خاک ، آب و هوا بر روی این کره زندگی می‌کنند. قبل از صنعتی شدن جهان، طبیعت با کمک سیستم‌های ویژه‌ی خود هوا را پاک نگاه می‌داشت. به عنوان مثال گازهای مضر توسط باد
پراکنده می‌شدند، باران باعث حل شدن خاک و سایر مواد و فرورفتن آن‌ها به داخل زمین می‌شد و گیاهان نیز با جذب دی‌اکسید کربن و تولید اکسیژن به پاک شدن هوا کمک می‌کردند.
اما با توسعه‌ی شهرنشینی و صنعتی شدن جهان، انسان‌ها شروع کردند به رها کردن ضایعات به میان طبیعت به مقداری بسیار بیشتر از آنکه طبیعت قادر به دفع آن باشد. در دو قرن اخیر، آلودگی هوا نه تنها زندگی موجودات زنده
را در معرض خطر قرار داده بلکه بقای خود کره‌ی زمین نیز مورد تهدید قرار گرفته است. از همین رو است که در سراسر جهان دانشمندان و مسئولان محیط زیست سازمان‌هایی جهت آگاه نمودن مردم نسبت به آلودگی و تعلیم روش‌های مبارزه با آن بر پا نموده‌اند.
آلودگی هوا در اثر ازدیاد مواد مضری مانند ذرات ریزمعلق، گازهایی مانند دی‌اکسید کربن، دی‌اکسید سولفور، سرب ، آمونیاک و... در آن به وجود می آید. بیشترین گازهایی که موجب آلودگی هوا می شوند دی‌اکسید کربن و دی‌اکسید سولفور هستند که حاصل دود اتومبیل‌ها
و کارخانجات هستند. این گازها باعث آسیب دیدن ریه‌ها می‌شوند که این آسیب خود می‌تواند بیماری‌هایی مانند آسم و سرطان ایجاد کند. ذرات ریز معلق در هوا یا ریزگردها نیز می‌توانند باعث به وجود آمدن صدمات مذکور شوند. همین‌طور گازهایی مانند کلروفلوروکربن‌ها که در یخچال‌ها و فریزر‌ها و افشانه‌ها (اسپری‌ها) به کار می‌روند باعث سوراخ شدن لایه‌ی اُزُن می‌شوند که در نتیجه‌ی آن اشعه‌ی ماوراء بنفش به طور مستقیم با پوست انسان برخورد کرده و باعث سرطان پوست می‌شود
آنچه که در وهله‌ی اول برای مبارزه با اثرات مضر آلودگی هوا لازم می‌باشد دوری از این آلودگی است. تلاش در جهت کاستن از این آلودگی در درجه نخست برعهده مقامات مسئول است که راه‌هایی برای از بین بردن عوامل آلاینده بیابند و به مرحله‌ی اجرا درآورند. برای نیل به این هدف لازم است که بنزین مورد مصرف اتومبیل‌ها از کیفیت مناسبی برخوردار باشد و هم‌چنین در شهرها فضای سبز فراوانی ایجاد شود تا اکسیژن هوا به حد مطلوب برسد. در وهله‌ی بعد این شهروندان هستند که با اقداماتی مانند زندگی در شهرک‌های اطراف کلان‌شهرها که هوای پاک‌تری دارند، استفاده از دستگاه‌های تصفیه هوا در منزل، خودداری از استعمال دخانیات و... در حفظ سلامتی خود بکوشند. البته از آنجا که در حال حاضر به علل اقتصادی و اجتماعی زندگی در شهرهای بزرگ اجتناب ناپذیر شده است تنها امکان موجود برای مبارزه با آلودگی، تغذیه مناسب و ورزش می‌باشد.
در زمینه‌ی تغذیه، غذاهایی که حاوی ویتامین‌های ای، دی، ث، سلنیوم و بتاکاروتن هستند دارای اهمیت فراوانی می‌باشند. ویتامین ای در روغن‌های گیاهی، گردو، بادام، زیتون، جوانه‌ی گندم، جگر و سبزیجات سبز وجود دارد. ویتامین دی نیز در شیر، تخم مرغ و کره موجود است. ویتامین ث که در رفع سرب موجود در هوا موثر است از طریق مرکبات تازه به بدن می‌رسد. شیر و لبنیات به خاطر کلسیم و سیب به خاطر پکتینی که در خود دارند سرب را خنثی می‌کنند. سلنیوم در غذاهای دریایی، مرغ، نان و نان سبوس‌دار یافت می‌شود. بتاکاروتن نیز در طالبی، انبه، کدوتنبل، فلفل، اسفناج، کلم و زردآلو وجود دارد
توصیه مهم در این رابطه، رژیم غذایی ذیل می‌باشد:
ـ آشامیدن حداقل دو لیوان شیر در روز
ـ خوردن چهارصد گرم سبزی سبز مانند اسفناج و کاهو
ـ استفاده از غلات سبوس‌دار
خوردن حداقل یک سیب در روز
No comments:
Post a Comment